Ze smutkiem dowiedzieliśmy się o śmierci Nikołaja Georgiewa, bułgarskiego reżysera, absolwenta warszawskiej Akademii Teatralnej, ucznia Jerzego Grotowskiego, znawcę i pasjonata polskiej dramaturgii i teorii teatru, który przełożył idee Jerzego Grotowskiego i Kazimierza Deymka na grunt bułgarski. Opierając się na rewolucyjnych ideach Grotowskiego, stworzył nowy typ teatru. Na przestrzeni lat mieliśmy przyjemność oglądać na scenie jego spektakle poświęcone ważnym dziełom lub postaciom polskiej kultury w ramach stworzonego przez niego cyklu „Teatr polski” – „Dziady, czyli mozliwa improwizacja” Adama Mickiewicza (2010), „Requiem o najwspanialszej przygodzie w dziejach ludzkości” (2011) o życiu i twórczości Marii Skłodowskiej-Curie, „Kiedy znów będę mały” (2012) o wybitnym polskim pedagogu Januszu Korczaku, „Aktor-Książę” (2014) na podstawie Adama Mickiewicza i Nikołaja Georgiewa oraz „Oko Kantora” (2015) na podstawie twórczości Tadeusza Kantora.

W 2019 roku postanowieniem Prezydenta RP Nikołaj Georgiew został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za wkład w rozwój polsko-bułgarskiej współpracy kulturalnej.

Ze smutkiem żegnamy tego ambasadora polskiej kultury w Bułgarii. Cześć Jego pamięci!