Jej twórczość emanowała mądrością, błyskotliwością i humorem. Unikała patosu i wielkich słów. W swojej poezji najbardziej ceniła podnoszenie wydarzeń zwykłych do rangi wydarzeń wyjątkowych. Nie znosiła za to patosu.

„Zawsze, kiedy piszę, mam uczucie, jakby ktoś za mną stał i stroił błazeńskie miny. Dlatego bardzo się pilnuję i unikam, jak mogę, wielkich słów”, mówiła.

Poczucie humoru towarzyszyło jej nie tylko w poezji, ale i w życiu codziennym. Przejawiało się m.in. w zamiłowaniu do kolaży, które tworzyła z wycinków z gazet, tekstów i zdjęć, komponowała pod konkretnego adresata.

Była poetką, ale także krytyczką literacką, eseistką i tłumaczką francuskiej poezji barokowej.

Mowa o Wisławie Szymborskiej, pierwszej Polce i dziewiątej kobiecie na świecie, której przyznano #NagrodaNobla w dziedzinie literatury.

Dowiedz się więcej: https://issuu.com/msz.gov.pl/docs/3_wislawa_szymborska_pl_en

#OutstandingPLWomen🇵🇱 #Poles4theWorld