WYDARZENIE ODWOŁANE!„Pianista. Warszawskie wspomnienia 1939-1945” 🗺
24 marca, wtorek, godz. 18.00
Instytut Polski, ul. Weslec 12, wstęp wolny
We współpracy z Międzynarodowym Stowarzyszeniem im. Eliasa Canettiego w Ruse
Z okazji Narodowego Dnia Pamięci Polaków ratujących Żydów pod okupacją niemiecką (24.03.)
Prezentacja bułgarskiego wydania książki „Pianista. Warszawskie wspomnienia 1939-1945” Władysława Szpilmana (wyd. Elias Canetti, Ruse, 2019, tłumaczenie: Margreta Grigorowa i Penka Angelowa)
Książkę przestawią: prof. Penka Angełowa, dyrektor Międzynarodowego Stowarzyszenia im. Eliassa Canetiego w Ruse i prof. Margreta Grigorowa, literaturoznawczyni i polonistka.
Utwory Fr. Chopina w wykonaniu Теоdory i Aleksandry Daskalowych i Lubomiry Angełowej.
“Pianista. Warszawskie wspomnienia 1939-1945” – niezwykły pamiętnik wybitnego kompozytora i pianisty Władysława Szpilmana opisujący sześć lat jego życia w ukryciu w okupowanej Warszawie. Książka została poszerzona o wstęp Andrzeja Szpilmana, syna autora, fragmenty pamiętnika oficera Wermahtu, Wilma Hosenfelda oraz posłowie Wolfa Biermanna, niemieckiego poety i przyjaciela rodziny Władysława Szpilmana.
W 1940 r. Władysław Szpilman został więźniem warszawskiego getta, na terenie którego grał w kawiarniach i salkach koncertowych, utrzymując w ten sposób rodzinę. Pracował niewolniczo jako robotnik budowlany do 1943 r., kiedy to zdołał zbiec z getta. Do końca lipca 1944 był ukrywany przez Czesława i Helenę Lewickich oraz Andrzeja i Janinę Boguckich, przy materialnej pomocy Eugenii Umińskiej, Witolda Lutosławskiego, Edmunda Rudnickiego i Piotra Perkowskiego oraz wielu anonimowych ludzi. Do dziś książkę „Pianista” wydano w trzydziestu ośmiu językach. Na podstawie pamiętników Władysława Szpilmana w 2002 r. powstał film „Pianista” w reż. Romana Polańskiego.
Władysław Szpilman (1911-2000) kompozytor, pianista i aranżer żydowskiego pochodzenia. Od 1935 r. do wybuchu II wojny światowej współpracował z Polskim Radiem jako pianista, kameralista, akompaniator, ilustrator i kompozytor. Po wojnie związał się ponownie z Polskim Radiem. Był dyrygentem orkiestry, inicjatorem konkursów muzycznych i współorganizatorem Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie (1961). W 1962 r. założył Warszawski Kwintet Fortepianowy, z którym zagrał ponad dwa tysiące koncertów w Europie, obu Amerykach oraz Azji. Skomponował ponad pięćset piosenek estradowych, z czego 150 stało się przebojami. Był również kompozytorem sygnału Polskiej Kroniki Filmowej, słuchowisk radiowych dla dzieci, musicali, muzyki filmowej i teatralnej.