„NOTATKI Z HISTORII POLSKIEJ FOTOGRAFII”: Rozdział II: Zaraźliwe zajęcie. Od piktorializmu do realizmu:
Interaktywny e-book o historii polskiej fotografii / Interaktives E-Book über die Geschichte der polnischen Fotografie.
Rozdział II: – Ebook – Od piktorializmu do realizmu – Wersja online
Rozdział I: – E-Book – Das Zeitalter des Monochroms – Online-Version
Rozdział I: – E-Book – Das Zeitalter des Monochroms – zum Herunterladen
Drugi rozdział opowiada o emancypacji fotografii jako samodzielnej sztuki. Bohaterami drugiego rozdziału są:
Jan Bułhak (1876–1950), określany mianem ojca polskiej fotografii. Jego praca była metodyczna: rejestrował architekturę (wybrane kościoły i pałace oraz ich detale), całe kwartały dzielnic. Interesowało go wszystko, co mogło być dokumentem czasu i kultury, w której żył i pracował.
Witkacy (1885 – 1939), jego fotografie, znajdują się w największych kolekcjach sztuki oraz muzeów na całym świecie i wzbudzają ciekawość historyków z powodu nadal aktualnych środków wyrazu i wywołują emocje publiczności, zafascynowanej ekspresyjnością jego autoportretów.
Henryk Mikolasch (1876-1931) doktor dwóch fakultetów (chemii i farmacji), który uprawiał malarstwo na równi z fotografią. Prowadził Instytut Fotograficzny na Politechnice Lwowskiej, gdzie wykształcił kilka pokoleń fotografów. La Photographie Française w roku 1905 wymieniało Mikolascha wśród 9 najlepszych fotografów Niemiec i Austrii.
Zofia Chomętowska (1902-1991), która swoje pierwsze fotografie zadedykowała życiu mieszkańców Polesia (nieopodal Pińska). Jej kadry nie były stylizowane – tworzyła bezpośrednie, bezpretensjonalne portrety.
Maria Chrząszczowa (1913-1979), która dokumentując ruiny Warszawy, a później odbudowujące się miasto i pracując aparatem średnioformatowym 6×6 cm, starannie budowała kompozycję zdjęć i szukała scen i ujęć wyrazistych formalnie.
Przełom XIX i XX wieku to prawdopodobnie ostatni moment w historii, kiedy świat wydawał się ludziom wciąż miejscem skonstruowanym głównie z tajemnic. W myśl postawy z okresu rewolucji przemysłowej, że maszyny wspierają ludzką kreatywność, fotografia była jednym z narzędzi dekonstruowania sekretów życia na Ziemi. Dzięki nowym obiektywom, wyższej czułości, poręczniejszym przenośnym aparatom i krótszym czasom naświetlenia, wykonywanie zdjęć stawało się coraz powszechniejsze. Urszula Czartoryska, autorka kultowej, polskiej publikacji Przygody plastyczne fotografii (pierwsze wydanie w 1965) określa ten nabierający tempa proces „zaraźliwym zajęciem”.
Na interaktywną publikację, poza tekstem głównym i statycznymi ilustracjami archiwalnymi składają się elementy takie, jak:
- Sekwencje wideo animujące archiwalne zdjęcia, dzięki którym czytelnik lepiej rozumie fotograficzną materię XIX-wiecznych obrazów
- Interaktywne zestawienia dające wgląd w użytkowe funkcje danych fotografii
- Moduł „Szkoła widzenia” – czyli interaktywna analiza formalna wybranych fotografii
- Wideo wywiady ze współczesnymi ekspertami: kuratorami, kustoszami i artystami
- Zwiastuny zapowiadające rozdział
_________________________
„NOTATKI Z HISTORII POLSKIEJ FOTOGRAFII”
Publikacja Multimedialna / interaktywny e-book o historii polskiej fotografii w języku polskim i niemieckim
Scenariusz: Ania Diduch i Wojtek Wieteska
Tekst: Ania Diduch
Merytoryka i wybór materiałów ilustracyjnych: Ania Diduch i Wojtek Wieteska
Realizacja zwiastunów, animacji i multimediów: Wojtek Wieteska
Koordynacja projektu: Monika Kumięga i Monika Werner, Instytut Polski Düsseldorf
Produkcja: Instytut Polski w Düsseldorfie
Foto: Strona tytułowa – w grafice wykorzystano fragmenty fotografii.