Stan wojenny w Polsce wprowadził 13 grudnia 1981 r. przywódca Polski Rzeczpospolitej Ludowej, Wojciech Jaruzelski, w celu zniszczenia związku zawodowego Solidarność, który przez swoją antykomunistyczną postawę został uznany za zagrożenie dla praworządności. W następstwie tego aktu prawnego „Solidarność” została zdelegalizowana, a wielu jej członków aresztowano. 22 lipca 1983 r. zniesiono stan wojenny i komunistyczny autorytaryzm zaczął powoli słabnąć.

Prowadzona pokojowymi metodami przez „Solidarności” rewolucja z 1980 roku, w efekcie doprowadziła do upadku komunizmu w Polsce w latem 1989 roku. Uruchomiła też lawinę, która wpłynęła na cały tzw. blok wschodni i zakończyła się upadkiem Muru Berlińskiego, a później końcem dyktatury Nicolae Ceausescu w Rumunii.

Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”, który po wielkiej fali strajków robotniczych formalnie został zarejestrowany 17 września 1980 roku, w szczytowym momencie skupiał 10 mln Polaków. Dał im nadzieję na godne, lepsze życie w wolności.

Wielki ruch społeczny „Solidarność”, na którego czele stał Lech Wałęsa, pomógł ludziom zorganizować się i wyrazić swoje pragnienia, a władze komunistyczne kraju zmusił do negocjacji i zawarcia porozumień ze związkowcami. Hasło „nie ma wolności bez solidarności” stało się przesłaniem pokojowej rewolucji i na lata pozostało w umysłach Polaków.

Dzięki determinacji tysięcy ludzi w 1989 roku Polska stała się pierwszym krajem tzw. bloku wschodniego, w którym w wyniku rozmów przy „Okrągłym Stole” doszło do porozumienia władz komunistycznych z jej przeciwnikami.  Doprowadziło do częściowo wolnych wyborów parlamentarnych w czerwcu 1989 roku i upadku systemu komunistycznego.

W ślady Polski poszły kolejne państwa.

Wystawę można oglądać w dniach 15-31 marca 2021 w Bibliotece Okręgowej „Octavian Goga” w Klużu (Calea Dorobanților 104)