Chociaż historia relacji polsko-chińskich sięga średniowiecznych podróży polskiego jezuity Michała Boyma, jednak początek polonistyki i studiów polonoznawczych w Chinach datować należy na drugą połowę ubiegłego wieku. Od 1950 r., czyli rok po powstaniu Chińskiej Republiki Ludowej i nawiązaniu stosunków dyplomatycznych między Polską a ChRL, rząd chiński zaczął wysyłać do Polski stypendystów, którzy podejmowali w naszym kraju studia na różnych kierunkach. Wśród pierwszych siedmiu studentów, którzy wyjechali wtedy do Polski, był m.in. Xiao Huimin, który w 1950 r. zaczął studiować polonistykę na ówczesnym Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1954 r., po powrocie do kraju, 26 letni Xiao Huimin zaczął pracować na Pekińskim Uniwersytecie Języków Obcych jako wykładowca języka polskiego; współpracował z nim polski lektor – Leszek Cyrzyk. Pierwsza grupa studentów polonistyki pekińskiej liczyła 20 osób. Wśród nich był student – Cheng Jizhong, który został później kierownikiem katedry języka polskiego i przez wiele lat czuwał nad jej rozwojem. Przez kolejne lata pekińska uczelnia była jedynym ośrodkiem polonistycznym w Chinach, kształcąc kolejne pokolenia wybitnych chińskich polonistów. Wśród nich była także prof. Yi Lijun, autorka chińskiego przekładu III części Dziadów Adama Mickiewicza – pierwszego przekładu z literatury obcej wydanego w 1976 roku po Rewolucji Kulturalnej. Książka ta nie tylko była początkiem pracy translatorskiej prof. Yi Lijun, ale dała również początek ogromnej fali tłumaczeń zagranicznej literatury w całych Chinach.

W ciągu swojej ponad 60 letniej historii, pekińska polonistyka wykształciła setki absolwentów, wśród których nie brakuje dyplomatów, urzędników, ekspertów czy biznesmenów.

Do niedawna, Pekiński Uniwersytet Języków Obcych był jedyną uczelnią w Chinach, która oferowała polonistykę jako odrębny kierunek studiów. Jednak w związku z nasilającą się wymianą handlową i kulturalną pomiędzy Polska a Chinami, rośnie zapotrzebowanie na specjalistów mówiących w języku polskim i chińskim. Dlatego w 2009 roku w stolicy prowincji Heilongjiang, w Harbinie, mieście którego historia jest nierozerwalnie związana z losem polskich emigrantów, którzy przyczynili się do jego budowy i rozwoju, powstała druga chińska polonistyka. W 2014 r. w Kantonie, w prowincji Guangdong, otwarto trzecią. Obecnie w Chinach operuje aż 15 różnych polonistyk, zaś pięć uczelni oferuje lektoraty języka polskiego jako przedmiot do wyboru studentów.

Chińskie polonistyki mogą liczyć na niesłabnące wsparcie Ambasady RP w Pekinie i Instytutu Polskiego w Pekinie, które nie tylko angażują się w wydarzenia organizowane przez poszczególne uczelnie, ale także przekazują dary w postaci polskich książek i podręczników, czy podejmują się organizacji specjalistycznych warsztatów tłumaczeniowych dla studentów oraz warsztatów glottodydaktycznych mających na celu nieustanne podnoszenie kwalifikacji lektorów języka polskiego, którzy mierzą się z niełatwym zadaniem nauczania naszego trudnego języka w odległej Azji.

Polonistyki, studia polonoznawcze, lektoraty języka polskiego w ChRL

(stan – maj 2020 r.)

  1. Pekiński Uniwersytet Języków Obcych (rok założenia – 1954 r.)
  2. Uniwersytet Pedagogiczny w Harbinie (2010 r.)
  3. Północnowschodni Uniwersytet w Shenyang (2013 r.)
  4. Kantoński Uniwersytet Spraw Międzynarodowych (2014 r.)
  5. Uniwersytet Spraw Międzynarodowych Hebei w Shijiazhuang (2014 r.)
  6. Pekiński Uniwersytet Studiów Międzynarodowych (2015 r.)
  7. Uniwersytet Języków Obcych w Tianjinie (2017 r.)
  8. Uniwersytet Studiów Międzynarodowych w Xi’anie (2017 r.)
  9. Szanghajski Uniwersytet Studiów Międzynarodowych (2017 r.)
  10. Uniwersytet Syczuański w Chengdu (2017 r.)
  11. Instytut Chengdu, Syczuański Uniwersytet Studiów Międzynarodowych (2017 r.)
  12. Uniwersytet Czangczuński (2018 r.)
  13. Daliański Uniwersytet Języków Obcych (2018 r.)
  14. Pekiński Uniwersytet Sportowy (2019 r.)
  15. Syczuański Uniwersytet Studiów Międzynarodowych w Chongqing (2019 r.)
  16. Uniwersytet Studiów Międzynarodowych Jilin w Changchun (2019 r.)
  17. Uniwersytet Studiów Międzynarodowych Zhejiang w Hangzhou (2019 r.)
  18. Uniwersytecie Języków Obcych Zhejiang Yuexiu w Shaoxingu (2019 r.)
  19. Uniwersytet Zaozhuański (2019 r.)