Stan wojenny w Polsce wprowadził 13 grudnia 1981 r. przywódca Polski Rzeczpospolitej Ludowej, Wojciech Jaruzelski, w celu zniszczenia związku zawodowego Solidarność, który przez swoją antykomunistyczną postawę został uznany za zagrożenie dla praworządności. W następstwie tego aktu prawnego „Solidarność” została zdelegalizowana, a wielu jej członków aresztowano. 22 lipca 1983 r. zniesiono stan wojenny i komunistyczny autorytaryzm zaczął powoli słabnąć.
Prowadzona pokojowymi metodami przez „Solidarności” rewolucja z 1980 roku, w efekcie doprowadziła do upadku komunizmu w Polsce w latem 1989 roku. Uruchomiła też lawinę, która wpłynęła na cały tzw. blok wschodni i zakończyła się upadkiem Muru Berlińskiego, a później końcem dyktatury Nicolae Ceausescu w Rumunii.
Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”, który po wielkiej fali strajków robotniczych formalnie został zarejestrowany 17 września 1980 roku, w szczytowym momencie skupiał 10 mln Polaków. Dał im nadzieję na godne, lepsze życie w wolności.
Wielki ruch społeczny „Solidarność”, na którego czele stał Lech Wałęsa, pomógł ludziom zorganizować się i wyrazić swoje pragnienia, a władze komunistyczne kraju zmusił do negocjacji i zawarcia porozumień ze związkowcami. Hasło „nie ma wolności bez solidarności” stało się przesłaniem pokojowej rewolucji i na lata pozostało w umysłach Polaków.
Dzięki determinacji tysięcy ludzi w 1989 roku Polska stała się pierwszym krajem tzw. bloku wschodniego, w którym w wyniku rozmów przy „Okrągłym Stole” doszło do porozumienia władz komunistycznych z jej przeciwnikami. Doprowadziło do częściowo wolnych wyborów parlamentarnych w czerwcu 1989 roku i upadku systemu komunistycznego.
W ślady Polski poszły kolejne państwa.
Wystawę można oglądać w muzeum upamiętniającym rewolucję 1989 w Timiszoarze (Memorialul Revoluției din Timișoara, Str. Oituz 2B), w dniach 17 lutego – 5 marca 2023, od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 16.00 oraz w soboty w godzinach od 10.00 do 18.00.
Otwarcie wystawy odbędzie się 17 lutego o godzinie 12:30.
Po wernisażu wyświetlimy film dokumentalny „Erase the Nation” w reż. Tomasza Grzywaczewskiego
Na terytorium Ukrainy przed wojną istniało ponad 5 tys. muzeów, 65 rezerwatów historyczno-kulturalnych i ok. 170 tys. zabytków, w tym siedem obiektów światowego dziedzictwa UNESCO. W ciągu dziesięciu miesięcy wojny, Ministerstwo Kultury i Polityki Informacyjnej Ukrainy zarejestrowało ponad 800 przypadków zniszczeń dokonanych przez wojska rosyjskie na dziedzictwie kulturowym Ukrainy. Liczba ta z każdym dniem rośnie, a i tak nie obejmuje wszystkich obszarów i zniszczeń.
Ataki na obiekty dziedzictwa kulturowego czy grabież ukraińskich zbiorów muzealnych są pogwałceniem prawa międzynarodowego. Obecnie, jak nigdy wcześniej, Ukraińcy i dziedzictwo kulturowe znajdujące się na Ukrainie potrzebuje wsparcia i pomocy całej społeczności świata. Film ma stanowić przekaz skierowany do organizacji i społeczności międzynarodowej, dla przedstawienia skali i bezwzględności zniszczeń, jakie są tam dokonywane.
Film „Erase the Nation” to dokument pokazujący zniszczenia na dziedzictwie kulturowym Ukrainy dokonane przez wojska Federacji Rosyjskie od 24 lutego 2022 r. W produkcji zostały pokazane celowe zniszczenia ukraińskich zabytków od Lwowa, poprzez Czernichów, Iwanków, Kijów, Charków, aż po Izium i Bohorodyczne na wschodzie Ukrainy. Zbrodnie dokonywane na dziedzictwie kultury świeckiej i sakralnej, od zabytków archeologicznych po współczesne biblioteki i szkoły. Wypowiedzi ukraińskich przedstawicieli świata kultury pokazują obraz celowej walki barbarzyńskiego najeźdźcy z ukraińską tożsamością, walki za którą ukraińscy bohaterowie oddają życie.
Dokument został zrealizowany na zlecenie Narodowego Instytutu Dziedzictwa, sfinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.