Litewski Narodowy Teatr Dramatyczny wspólnie z Instytutem Adama Mickiewicza i Instytutem Polskim w Wilnie zapraszają na czytania dramatu Stanisława Witkiewicza-Witkacego „SZEWCY” 

Czytania sztuki Stanisława Ignacego Witkiewicz-Witkacego pt. „Szewcy”

19 maja 2019 r., godz. 16.00, Pracownia dekoracji Litewskiego Narodowego Teatru Dramatycznego (al. Gedimino 4)
Czytania odbędą się w języku litewskim bez tłumaczenia. Dyskusja w jęz. litewskim i polskim z tłumaczeniem. Wstęp wolny.

Reżyser : Antanas Obcarskas. Czytają: Remigijus Bučius, Algirdas Gradauskas, Martynas Nedzinskas, Rasa Samuolytė, Arūnas Vozbutas.

Po czytaniach odbędzie się dyskusja, w której udział wezmą:

• Jan Englert, znany polski aktor teatralny i filmowy, reżyser, dyrektor Teatru Narodowego w Warszawie;
• Irena Aleksaitė, tłumaczka;
• Helmutas Šabasevičius, teatrolog, krytyk teatralny, jeden z redaktorów książki „Witkacy. Umysł drapieżny“;
• grupa twórcza spektaklu

Stanisław Ignacy Witkiewicz-Witkacy (1885-1939) – szczególna osobowość polskiego modernizmu i awangardy: wybitny artysta, fotograf, dramaturg, filozof, pisarz, teoretyk sztuki, człowiek, który myślał, tworzył i żył w nieszablonowy sposób. Witkacy był gwiazdą zakopiańskiej bohemy, ale też bardzo pracowitym twórcą, który pozostawił  po sobie ogromną spuściznę literacką, malarską i fotograficzną, w której unikał pułapek nudy i przewidywalności. Sceptycznie oceniał przyszłość  i w 1939 r. po rozpoczęciu II wojny światowej popełnił samobójstwo.  (Wg książki „Witkacy. Umysł drapieżny”, wyd. Aukso žuvys, 2018). „Szewcy” to dramat uznawany za jedno z najważniejszych i najlepszych dzieł Witkacego. Jest to także ostatni ukończony dramat pisarza, ponieważ pisana w tym samym czasie powieść „Jedyne wyjście”, niestety nie została ukończona. Ostatnia dekada życia i twórczości Witkacego, przypadająca na trudny okres w historii Europy, była pełna pesymizmu i niepokoju. Artysta dojrzał budzące się demony totalitaryzmu i obawiał się ponurej przyszłości  – sztuka „Szewcy” doskonale to odzwierciedla.
Chociaż w ostatnich dziesięcioleciach Witkacy obok Witolda Gombrowicza i Sławomira Mrożka  jest najczęściej tłumaczonym, wystawianym i  interpretowanym polskim artystą, na Litwie nie było zbyt wiele prób przeniesienia jego trudnych  dramatów na scenę. Czy to z powodu braku tłumaczeń, czy też z faktu, że jego twórczość, według krytyka teatralnego Egmonta Jansona, jest zbyt skomplikowana „i nie na nasze teatralne siły”. Po raz pierwszy sztuka „W małym dworku” była wystawiona dopiero  w 1993 roku w Teatrze Dramatycznym w Poniewieżu (reż. Saulius Varnas).
Z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę i Litwę niepodległości w 2018 r. na Litwie ukazała się  książka o Witkacym pt. „Witkacy. Umysł drapieżny” (projekt Instytutu Polskiego w Wilnie, Instytutu Adama Mickiewicza i Instytutu Witkacego we współpracy z wydawnictwem Aukso žuvys), w której po raz pierwszy na Litwie została zaprezentowana twórczość artysty (teksty, malarstwo, fotografia), opublikowane zostały fragmenty trzech dramatów, powieści, jak również teksty krytyczne polskich i litewskich badaczy twórczości Witkacego.
Litewski Narodowy Teatr Dramatyczny już po raz drugi organizuje czytania „Szewców”. 26 września 2015 r. w ramach obchodów w Polsce Roku Witkiewiczów dramat był zainscenizowany w pracowni dekoracji teatru (reż. P. Makauskas). Tym razem, widzowie będą mieli ostatnią okazję do odwiedzenia pracowni dekoracji LNTD, ponieważ  po zakończeniu trwającego właśnie remontu, przestrzeń ta będzie zlikwidowana. 

Organizatorzy: Litewski Narodowy Teatr Dramatyczny, Instytut Adama Mickiewicza, Instytut Polski w Wilnie, wydawnictwo „Aukso žuvys”