TAM I Z POWROTEM 

Reżyseria: Wojciech Wójcik

Jest rok 1965. Andrzej Hoffman (Janusz Gajos) jest wybitnym lekarzem, który mieszka i pracuje w Łodzi. Po wojnie kilka lat spędził w więzieniu. Jedynym dowodem w sprawie był donos złożony Służbie Bezpieczeństwa i jego wojenna działalność (był łącznikiem Armii Krajowej w Anglii). Pewnego dnia podczas obchodu w szpitalu spotyka Piotra (Jan Frycz), którego znał jeszcze z czasów partyzantki. Piotr za wszelką cenę chce wyjechać z Polski, by na Zachodzie rozpocząć nowe, lepsze życie. Jedynym sposobem, by zerwać z „szarą” polską rzeczywistością, jest zdobycie jak największej liczby pieniędzy i paszportu. Jest tylko jedno rozwiązanie tego problemu: napad na bank. Piotr od dawna przygotowywał plan napadu na konwój bankowy, jednakże do jego realizacji potrzebował wspólnika. Teraz pozyskał go w osobie Andrzeja, dla którego wyjazd zagranicę to ostatnia szansa, aby spotkać się z żoną i córką, mieszkającymi w Wielkiej Brytanii. Sytuacja zaczyna się coraz bardziej komplikować, gdyż władze pragną za wszelką cenę zmusić Andrzeja do współpracy. Funkcjonariusz Urzędu Bezpieczeństwa – Niewczas (Olaf Lubaszenko) szantażuje go fałszywymi zeznaniami świadków, które mogą zakończyć jego praktykę zawodową. W takich okolicznościach jedyne wyjście z tej sytuacji to kradzież pieniędzy i szybki wyjazd. Podjęcie decyzji o napadzie, to dopiero początek drogi ku „wolności”. Dokładne przygotowania mają na celu przeprowadzenie bezkrwawego i błyskawicznego rabunku. Plan zaczyna się wymykać spod kontroli, gdyż podczas akcji ranny zostaje jeden z ochroniarzy. Pogotowie zabiera go najbliższego szpitala. Lekarzem, który będzie go operował, jest Andrzej Hoffman. W trakcie operacji musi podjąć najważniejszą decyzję w swoim życiu – czy uratować życie ludzkie, a tym samym podpisać na siebie wyrok, czy też pozwolić, aby umarł jedyny świadek napadu…

Wojciech Jerzy Wójcik (ur. 1 stycznia 1943 w Warszawie), polski reżyser filmowy i telewizyjny, scenarzysta.

Wójcik uchodzi za specjalistę od kina sensacyjnego. W 1967 ukończył studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Przez ponad dekadę pracował jako drugi reżyser przy dziełach innych twórców, m.in. Kazimierza Kutza i Jerzego Kawalerowicza. Samodzielnie debiutował w 1981 dramatem psychologicznym Okno.

Rok później nakręcił Karate po polsku, film obyczajowy rozgrywający się na mazurskiej wsi. W 1985 powstał dramat wojenny Sam pośród swoich. W następnych latach Wójcik realizował niekonwencjonalne kryminały – w 1987 Prywatne śledztwo, a w 1988 Trójkąt Bermudzki. Ciepło przyjęty został także dramat Trzy dni bez wyroku (1991) z Arturem Żmijewskim w roli podopiecznego domu poprawczego próbującego zerwać z przeszłością.

Wielkim sukcesem okazał się zrealizowany w 1995 dla Telewizji Polskiej serial Ekstradycja. Po sukcesie pierwszej, sześciodcinkowej serii przygód komisarza policji Olgierda Halskiego (Marek Kondrat) powstały jeszcze dwie następne. Na przełomie tysiącleci Wójcik wrócił do kręcenia filmów kinowych. W 1999 nakręcił Ostatnią misję, a w 2001 rozgrywające się w realiach PRL-u Tam i z powrotem. Za drugi z tych filmów zdobył nagrodę za reżyserię na XXVII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.

Ostatnie produkcje reżysera to projekty związane z serialem Sfora. Uczestniczył również w realizacji serialu „Czas honoru”. Od marca 2009 roku pracuje nad komedią romantyczną „Randka w ciemno”

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 18 października 2002, za zasługi dla rozwoju Telewizji Polskiej, został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

Reżyseria

• Okno (1981)
• Karate po polsku (1982)
• Sam pośród swoich (1985)
• Prywatne śledztwo (1987)
• Trójkąt Bermudzki (1988)
• Zabić na końcu (1990)
• Trzy dni bez wyroku (1991)
• Ekstradycja (1995, serial telewizyjny)
• Ekstradycja 2 (1996, serial telewizyjny)
• Ekstradycja 3 (1998, serial telewizyjny)
• Ostatnia misja (1999)
• Tam i z powrotem (2001)
• Sfora (2002, serial telewizyjny)
• Sfora: Bez litości
• Fałszerze – powrót Sfory (2007, serial telewizyjny)
• Randka w ciemno ([2009])