Instytut Adama Mickiewicza (IAM) specjalizuje się w promocji polskiej kultury za granicą poprzez inicjowanie wymiany międzynarodowej pomiędzy polskimi a zagranicznymi instytucjami kultury, koprodukcję wydarzeń artystycznych, organizację wizyt studyjnych oraz zapewnienie obecności polskich artystów w obiegu międzynarodowym. Do realizacji celów Instytut wykorzystuje różnorodne narzędzia, prowadząc działania offline (wystawy, spektakle, pokazy filmowe, koncerty, obecność na festiwalach) oraz online. Dzięki współpracy z prestiżowymi instytucjami zagranicznymi, poprzez realizowane projekty, Instytutowi udało się dotrzeć do 60 mln zagranicznych odbiorców na 6 kontynentach i w 70 krajach, m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji, Rosji, Izraelu, Niemczech, Turcji, USA, Kanadzie, Australii, na Ukrainie, Litwie, Łotwie, Estonii, Węgrzech, Czechach, a także w Chinach, Japonii i Korei.  

Portal Culture.pl stworzony i prowadzony przez Instytut Adama Mickiewicza to codziennie aktualizowany serwis informujący o polskiej kulturze. Obok informacji o wydarzeniach organizowanych w Polsce i na świecie znaleźć na nim można liczne sylwetki artystów, recenzje, eseje, opisy i informacje o instytucjach kultury. Portal prowadzony jest w językach polskim, angielskim i rosyjskim i rozszerzany o artykuły w językach azjatyckich: chińskim, japońskim oraz koreańskim. 

Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie (MCK) w swojej działalności odnosi się do historii, historii sztuki i architektury, fenomenu pamięci, ochrony dziedzictwa kulturowego i wszelkich aspektów związanych z zarządzaniem nim. Dzięki wkładowi w międzynarodową debatę na temat dziedzictwa i jego roli we współczesnym świecie oraz za sprawą rozwijanych kontaktów, MCK realizuje misję na rzecz ugruntowania pozycji Polski jako ważnego podmiotu wspólnoty międzynarodowej (UNESCO, V4, proces barceloński, proces berliński) oraz istotnego partnera we współpracy kulturalnej i intelektualnej. MCK prowadzi prężną działalność wystawienniczą oraz organizuje międzynarodowe kursy letnie we współpracy z partnerami z Europy i USA. Realizuje program stypendialny Thesaurus Poloniae dedykowany zagranicznym naukowcom, prowadzącym badania poświęcone kulturze, historii i wielokulturowemu dziedzictwu Rzeczypospolitej oraz Europie Środkowej. Ponadto jest organizatorem studiów podyplomowych z zakresu zarządzania dziedzictwem kulturowym Akademia Dziedzictwa. MCK prowadzi również szeroko zakrojoną działalność wydawniczą, czego przykładem jest m.in. polsko-angielski interdyscyplinarny kwartalnik Herito. Dziedzictwo, kultura, współczesność. Centrum jest również wydawcą popularnonaukowej encyklopedii internetowej Polski Petersburg, a Biblioteka MCK została bogato wyposażona w literaturę naukową z zakresu dziedzictwa kulturowego. 

 

Narodowy Instytut Fryderyka Chopina (NIFC) jest największym centrum Chopinowskim na świecie, które w pełni i wszechstronnie promuje, chroni, bada oraz upowszechnia dziedzictwo Fryderyka Chopina. Wielostronna i różnorodna działalność Instytutu jest odpowiedzią na twórczość i losy kompozytora – bogate, niejednoznaczne, stające jako wyzwanie i zadanie przed kolejnymi pokoleniami zafascynowanych tą muzyką i postacią słuchaczy, wykonawców i naukowców. NIFC jest organizatorem jednego z najstarszych i najbardziej prestiżowych konkursów muzycznych na świecie Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina oraz inicjatorem Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego Chopin i jego Europa. Ponadto Instytut współpracuje z istniejącym na świecie konkursami chopinowskimi w ramach utworzonej platformy porozumienia i współpracy organizatorów konkursów –  Chopin Competitions Conference.  

 

Instytut Książki(IK) stawia za główny cel promocję polskiej literatury w świecie oraz popularyzację książek i czytelnictwa w kraju. W swoich działaniach na rynkach zagranicznych Instytut Książki informuje, zachęca i przekonuje: tłumaczy literatury polskiej – by tłumaczyli polskie książki, zagranicznych wydawców – by wydawali ich tłumaczenia, a organizatorów najciekawszych wydarzeń literackich – by włączali do swojego programu pisarzy z Polski. Instytucja prowadzi Program Translatorski © Poland, a także zajmuje się organizacją polskich stoisk na międzynarodowych targach książki. Instytut corocznie przyznaje nagrodę Transatlantyk wybitnemu popularyzatorowi literatury polskiej za granicą. 

 

Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny(FINA) ma za zadanie digitalizować, gromadzić, restaurować, a także promować polskie dziedzictwo audiowizualne oraz upowszechniać najbardziej wartościowe przejawy kultury filmowej. Ponadto poprzez udostępnienie archiwów jest partnerem międzynarodowych projektów upowszechniających cyfrowe kolekcje archiwalne w różnych kontekstach. FINA posiada w swoich zbiorach całość zachowanego dorobku polskiej kinematografii, w tym unikatową kolekcję filmów przedwojennych. Instytut specjalizuje się w konserwacji i restauracji filmów oraz koprodukcji nowych materiałów audiowizualnych (filmów, audycji radiowych i telewizyjnych oraz wydawnictw filmowych i muzycznych). Jako pierwsze archiwum filmowe w Europie, uruchomił pełną ścieżkę techniczną w technologii 4K. Dysponuje szerokim spektrum urządzeń i oprogramowania, dostosowanego do wszystkich formatów filmowych używanych w polskiej kinematografii profesjonalnej i amatorskiej. 

 

Instytut Muzyki i Tańca w Warszawie(IMiT) wspiera profesjonalnych muzyków, tancerzy i instytucje artystyczne w realizacji ich misji. Działa na rzecz rozwoju profesjonalnego środowiska muzycznego i tanecznego w Polsce poprzez organizowanie Konwencji Muzyki Polskiej i Kongresu Tańca, wydarzeń otwierających szerokie pole wymiany doświadczeń oraz pogłębionej autorefleksji obu środowisk. Jednocześnie jest organizatorem konferencji tematycznych, warsztatów i szkoleń adresowanych do profesjonalistów w dziedzinie tańca i muzyki. IMiT opracowuje specjalistyczne raporty i ekspertyzy oraz uczestniczy w wymianie informacji i doświadczeń pomiędzy krajowymi i międzynarodowymi organizacjami branżowymi. 

 

Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego(IT) zajmuje się dokumentacją, promocją i animacją polskiego życia teatralnego. Instytut wspiera publiczną debatę o współczesnym polskim teatrze, poszerza perspektywy towarzyszącej mu refleksji naukowej, prowadzi działalność badawczą i edukacyjną. Rozwija również swoje długofalowe i wielokierunkowe przedsięwzięcia w ramach platformy stałej międzynarodowej i ponadnarodowej współpracy badaczy oraz artystów zainteresowanych teatrem z krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Posiada najobszerniejsze w Polsce archiwum tematyczne gromadzące dokumentację współczesnego teatru. Prowadzi największy portal poświęcony w całości polskiemu teatrowi (www.eteatr.pl), polsko-angielskie pismo naukowe (www.polishtheatrejournal.com) oraz internetową encyklopedię polskiego teatru (www.encyklopediateatru.pl). 

 

Muzeum Historii Polski w Warszawie(MHP) przedstawia najważniejsze wątki polskiej historii – państwa i narodu – ze szczególnym uwzględnieniem tematyki tradycji parlamentarnych, instytucji i ruchów obywatelskich, walki o wolność i niepodległość. Muzeum działa aktywnie na polu kształtowania międzynarodowego wizerunku Polski, prezentując zagranicznym odbiorcom w interesujący oraz zrozumiały sposób polskie dzieje oraz kulturę. Z tego powodu uczestniczy w dialogu międzynarodowym, ze szczególnym uwzględnieniem narodów sąsiedzkich. Instytucja pełni swoją misję w sposób otwarty, promując możliwie najszerszą dostępność dziedzictwa kulturowego oraz zasobów naukowych w celu wykorzystania ich cyfrowego potencjału. MHP jest organizatorem plebiscytu Wydarzenie Historyczne Roku, którego celem jest uhonorowanie organizatorów, twórców oraz inicjatorów najciekawszych przedsięwzięć historycznych. 

 

Narodowe Centrum Kultury(NCK) inicjuje i prowadzi szereg działań na rzecz rozwoju i promocji polskiej kultury. Prowadzi działalność edukacyjną, badawczą i szkoleniową. Zarządza ogólnokrajowymi programami dotacyjnymi, stypendialnymi i projektami kulturalnymi oraz galerią Kordegarda. NCK realizuje także wielkie, cykliczne przedsięwzięcia z udziałem twórców kultury, artystów z regionu Europy Środkowo-Wschodniej. Przykładem działalności NCK jest Festiwal Wschód Kultury, którego celem jest współpraca kulturalna miast Polski wschodniej z krajami Partnerstwa Wschodniego oraz Festiwal Eufonie – Międzynarodowy Festiwal Muzyki Europy Środkowo-Wschodniej odwołujący się do tradycji wspólnoty regionalnej oraz prezentujący muzykę różnych epok i stylów. 

 

Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki(NIAiU) ma za zadanie kształtować świadomość społeczną, promować kulturę architektoniczną i urbanistyczną oraz podejmować starania w kierunku zachowania narodowego dziedzictwa architektonicznego XX wieku. Ponadto NIAiU prowadzi działalność badawczą, wystawienniczą, edukacyjną oraz wydawniczą. Jedną z głównych misji Instytutu jest bieżąca współpraca z architektami, samorządami i użytkownikami przestrzeni publicznej w celu podniesienia jej jakości, znalezienia równowagi w jej rozwoju oraz porozumienia w procesie jej projektowania i planowania. 

 

Narodowy Instytut Dziedzictwa(NID) jest promotorem polskiego dziedzictwa zarówno w kraju jak i na świecie poprzez gromadzenie oraz upowszechnianie wiedzy o dziedzictwie, kształtowanie świadomości społecznej w zakresie wartości i zachowania dziedzictwa kulturowego. Zajmuje się również wydawaniem ekspertyz i opinii dotyczących działań związanych z zabytkami oraz analizowaniem i monitorowaniem zagrożeń dla dziedzictwa. NID współpracuje z wieloma międzynarodowymi instytucjami oraz organizacjami (m.in. UNESCO) działającymi na rzecz zachowania narodowego dziedzictwa. Ponadto koordynuje realizację procesu uznania zabytku za Pomnik Historii oraz na terenie Polski największy w Europie projekt społeczno-edukacyjny Europejskie Dni Dziedzictwa – wspólną inicjatywę Rady Europy i Unii Europejskiej mającą na celu promowanie zabytków. 

 

Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów (NIMOZ) specjalizuje się w gromadzeniu i upowszechnianiu wiedzy o muzeach, muzealiach oraz współtworzeniu standardów w zakresie muzealnictwa i ochrony zbiorów. Ponadto bierze udział w wyznaczaniu kierunków rozwoju w obszarze zarządzania polskimi muzeami oraz upowszechnianiu w Polsce najnowszych tendencji rozwojowych światowego muzealnictwa. Zajmuje się także promocją na arenie międzynarodowej najważniejszych polskich dokonań muzealnych. NIMOZ prowadzi działalność wydawniczą oraz szereg szkoleń mających na celu podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników muzeów. 

 

Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA koncentruje swoją działalność na badaniu, ochronie oraz popularyzacji polskiego dziedzictwa kulturowego za granicą. Realizowane projekty o charakterze konserwatorskim, naukowo-badawczym, edukacyjnym i popularyzatorskim mają wpływ zarówno na zachowanie materialnego dziedzictwa kulturowego, jak i zwiększenie społecznej świadomości jego znaczenia jako istotnej części dziedzictwa europejskiego i światowego, a także elementu kształtującego tożsamość narodową. Przykładem współpracy międzynarodowej jest ochrona wspólnego dziedzictwa kulturowego Lwowa.

 

Polski Instytut Sztuki Filmowej(PISF) ma za zadanie upowszechniać wiedzę o polskiej kinematografii na świecie. Instytut realizuje współpracę międzynarodową w dziedzinie filmu, w szczególności zmierzającą do inicjowania koprodukcji oraz promowania przemysłu filmowego. Specjalizuje się w poszerzaniu dostępności polskich filmów za granicą oraz zwiększaniu rozpoznawalności polskich filmów na rynkach międzynarodowych poprzez organizację przeglądów, retrospektyw, pokazów specjalnych, konferencji czy wystaw. PISF przyznaje również stypendia zagraniczne mające na celu wsparcie twórców i profesjonalistów filmowych w wydarzeniach branżowych na świecie. 

 

Filharmonia Narodowa ma za zadnie m.in. kultywować i rozwijać tradycję muzyki polskiej, ukazywać bogactwo światowej spuścizny muzycznej oraz krzewić współczesną twórczość muzyczną w kraju i za granicą. Instytucja realizuje swoje cele poprzez tworzenie zespołów orkiestry symfonicznej, chóru mieszanego
i zespołów kameralnych, a także organizację koncertów symfonicznych, kameralnych, chóralnych, solistycznych dla dzieci i młodzieży oraz inne formy promocji muzyki. Filharmonia realizuje również nagrania fonograficzne, radiowe, telewizyjne czy internetowe oraz współpracuje ze szkolnictwem artystycznym i prowadzi działalność pedagogiczną w zakresie szkolenia młodych talentów. Począwszy od 1995 roku Filharmonia Narodowa organizuje co 5 lat  jeden z najstarszych i najbardziej prestiżowych konkursów muzycznych na świecie w klasie fortepianu tj. Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina.

Działalności Europejskiego Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach przyświeca nadrzędna idea inspirowania najzdolniejszych młodych muzyków do doskonalenia umiejętności i dążenia ku pełnej dojrzałości artystycznej. W spotkaniach, kursach mistrzowskich, warsztatach i koncertach biorą udział najbardziej utalentowani adepci sztuki wykonawczej oraz światowego formatu artyści i pedagodzy. Instytucja tętni życiem czemu sprzyjają walory samego kampusu (lokalizacja, architektura, infrastruktura, sala koncertowa) oraz urozmaicona oferta programowa instytucji. Jednym ze sztandarowych projektów Centrum jest Letnia Akademia Muzyki, program edukacyjny skierowany do studentów uczelni muzycznych, który od pierwszej edycji współorganizowany jest w partnerstwie z Scharoun Ensemble Berlin, oktetem złożonym z muzyków legendarnej Filharmonii Berlińskiej. 

Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia została utworzona w 1935 r. w Warszawie przez Grzegorza Fitelberga, który prowadził zespół aż do wybuchu II wojny światowej.
W roku 1945 orkiestrę reaktywował w Katowicach Witold Rowicki. Prócz nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia zespół ma w swoim dorobku ponad 300 albumów. Wraz z NOSPR występowało wielu znakomitych dyrygentów i solistów. Orkiestra regularnie promuje polską muzykę na scenach koncertowych całego świata. W swojej historii NOSPR wystąpił w 52 krajach na 5 kontynentach. W 2014 r. otwarta została nowa siedziba orkiestry, mieszcząca m.in. salę koncertową na 1800 miejsc.  Dzięki współpracy z największymi światowymi wytwórniami, NOSPR znacząco przyczynił się do upowszechnienia muzyki polskich kompozytorów, w tym Witolda Lutosławskiego, Krzysztofa Pendereckiego i Henryka Mikołaja Góreckiego. W 2019 r. NOSPR, został przyjęty do międzynarodowej organizacji European Concert Hall Organisation, skupiającej 21 najbardziej wpływowych instytucji kultury w Europie. 

Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa jest państwową instytucją artystyczną powstała
w roku 2007. W skład Orkiestry wchodzą najzdolniejsi absolwenci i studenci uczelni artystycznych, którzy nie ukończyli 30 lat. Orkiestra daje młodym muzykom możliwość pracy w profesjonalnej orkiestrze, zapoznania się z szerokim repertuarem orkiestrowym i pracy z wybitnymi dyrygentami oraz solistami. Zespół realizuje koncerty oraz nagrania płytowe w Polsce i za granicą, a także bierze udział w festiwalach. Orkiestra w roku 2009 uzyskała status członka European Federation of National Youth Orchestras (EFNYO) i jest aktywna koncertowo za granicą, odbyła trasy międzynarodowe na Ukrainie, w Chinach i we Włoszech oraz brała udział w takich festiwalach jak Festival de Musique de Strasbourg czy Classic Night VEREIN OPÉRA. 

Polskie Wydawnictwo Muzyczne to państwowa instytucja kultury specjalizująca się w wydawaniu materiałów nutowych oraz książek z zakresu muzyki polskiej od klasycyzmu poprzez romantyzm oraz XX i XXI w. Z  publikacji korzystają zarówno najmłodsi adepci sztuki muzycznej, jak i uznani artyści, orkiestry, wykładowcy oraz liczni melomani. Publikacje PWM są dostępne na całym świecie dzięki współpracy z licznymi dystrybutorami muzycznymi, którzy wprowadzają na swoje rynki dzieła Chopina, Szymanowskiego, Wieniawskiego, Moniuszki, Bacewicz, a także polską muzyką edukacyjną i twórczość współczesnych kompozytorów. PWM reprezentuje w Polsce wielu znaczących wydawców zagranicznych, m.in. Schott Music, Boosey & Hawkes, Edition Peters, Baerenreiter, Breitkopf&Hartel. 

 

Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie to jedna z najstarszych publicznych scen teatralnych w Polsce, z tradycją sięgająca 230 lat.  Program teatru przez lata współtworzyli tacy twórcy jak Tadeusz Kantor, Jerzy Grotowski czy Andrzej Wajda. Dziś, w blisko czterdziestotytułowym repertuarze są m.in. spektakle Krystiana Lupy, Pawła Miśkiewicza, Jana Klaty, Agnieszki Glińskiej, Moniki Strzępki czy Krzysztofa Garbaczewskiego. Od kilkudziesięciu lat Stary Teatr współpracuje z partnerami w takich krajach jak: Czechy, Francja, Niemcy, Węgry, Włochy, Rumunia, Rosja i Stany Zjednoczone. W ramach tej współpracy powstają wspólne, międzynarodowe projekty teatralne.

 

Przedmiotem działania Polskiej Opery Królewskiej powstałej
w 2017 r. jest upowszechnianie kultury muzycznej poprzez przygotowywanie, wystawianie, promowanie i popularyzowanie dzieł operowych, muzyki oratoryjnej, symfonicznej i kameralnej, ze szczególnym uwzględnieniem muzyki kompozytorów polskich, zwłaszcza repertuaru dawnych mistrzów, a także przywracanie do życia muzycznego zapomnianych dzieł muzyki polskiej. We wrześniu 2018 r. powołany do życia został zespół Capella Regia Polona, w którego skład wchodzą młodzi i utalentowani instrumentaliści specjalizujący się w wykonawstwie muzyki dawnej, grający na instrumentach z epoki lub ich kopiach. Muzycy współpracują zarówno z najlepszymi polskimi, jak i zagranicznymi zespołami. Polska Opera Królewska jest również miejscem sprzyjającym rozwojowi talentów absolwentów polskich uczelni muzycznych. 

 

Teatr Wielki Opera Narodowa to państwowa instytucja kultury
o szczególnym znaczeniu dla polskiej kultury narodowej i spadkobierca najwspanialszych teatralnych tradycji Rzeczpospolitej. Teatr Wielki – Opera Narodowa prowadzi bogatą działalność związaną nie tylko
z kreowaniem i wystawianiem spektakli operowych i baletowych, lecz także wydawniczą, wystawienniczą oraz edukacyjną. Jest instytucją „powołaną do kultywowania i wzbogacania swoją działalnością historycznych tradycji kulturalnych, krzewienia współczesnej rodzimej twórczości muzycznej
i baletowej oraz upowszechniania najbardziej wartościowych utworów repertuaru polskiego
i światowego”. Misja ta realizowana jest konsekwentnie, przez odpowiednie kształtowanie repertuaru, wpieranie rozwoju młodych talentów w Akademii Opera i promowanie polskiej literatury muzycznej i baletowej m.in. poprzez udostępnianie spektakli on-line, koprodukcje oraz wydawnictwa audio i wideo. Czerpiąc z arcybogatej tradycji pełni szczególnie istotną funkcję kulturotwórczą, dysponując szeroką ofertą artystyczną, atrakcyjną dla gości z kraju
i zagranicy. Do ostatnich głośnych projektów instytucji należy m.in. prezentacja opery Karola Szymanowskiego „Król Roger” w sztokholmskiej Kungliga Operan (2019) i w praskim Národní divadlo (2020). 

 

Teatr Narodowy jest czwartą najstarszą sceną
narodową Europy. Teatr został założony w 1765 roku przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Blisko siedemdziesięcioosobowy zespół aktorski występuje na trzech scenach. W repertuarze jest ponad trzydzieści przedstawień dramaturgii polskiej i światowej. Teatr Narodowy stanowi miejsce spotkania różnych estetyk i pokoleń. W dorocznych rankingach krytyków często wskazywany jest jako najlepsza polska scena. Teatr występował wielokrotnie gościnnie za granicą, utrzymywał stałą wymianę artystyczną z Aleksandrinskim Teatrem w Petersburgu, organizował międzynarodowe Spotkanie Teatrów Narodowych czy Sympozjum Teatrów Narodowych. Z Teatrem współpracowało również wielu znanych reżyserów zagranicznych takich jak Konstantin Bogomołow, Jacques Lassalle, Eimuntas Nekrosius czy Iwan Wyrypajew.

 

Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski to miejsce tworzenia i prezentacji sztuki, która traktowana jest jako narzędzie do badania współczesnego świata. Jest przestrzenią eksperymentu twórczego. Transdyscyplinarny program CSW stymuluje kreację na przecięciu sztuk wizualnych, performatywnych, filmu, muzyki, literatury i humanistyki. Instytucja prowadzi stałą współpracę
z zagranicznymi instytucjami sztuki współczesnej oraz rozbudowany program rezydencji artystycznych. Centrum zaprasza co roku wybranych artystów z zagranicy na rezydencję i do udziału w długofalowych projektach i organizuje również otwarte nabory dla polskich twórców na rezydencje zagraniczne. CSW realizuje również pobyty dla innych praktyków sztuki np. badaczy i kuratorów, organizując ich w pobyty we współpracy z międzynarodowymi organizacjami, takimi jak Akademie Schloss Solitude (Niemcy), Points Center for Contemporary Art (Chiny), Kyoto Art Center (Japonia). Wydawnictwa Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski są dostępne poza Polską dzięki podpisanym umowom z zagranicznymi dystrybutorami takimi jak Motto i Walther König. Prezentowane były na międzynarodowych targach książki artystycznej Bon Art Book Fair w Keresht koło Teheranu (Iran, 2018) oraz Miss Read w Berlinie (Niemcy, 2019).

 

Podstawową misją Centrum Rzeźby Polskiej jest organizacja wystaw dotyczących sztuki rzeźbiarskiej, gromadzenie i opracowywanie kolekcji rzeźby współczesnej oraz nadzór nad stałą ekspozycją historyczną w Pałacu Józefa Brandta. Każdego roku z różnych możliwości pobytowych korzysta ponad 200 artystów polskich i zagranicznych. Centrum dysponuje przestrzenią o walorach architektonicznych i krajobrazowych. Tworzą ją Muzeum Rzeźby Współczesnej oraz galerie rozlokowane na obszarze parku krajobrazowego. Ośrodek prowadzi różnorodne formy działalności edukacyjnej, w tym dla osób niepełnosprawnych. Instytucja zajmuje się również dokumentacją w formie katalogu naukowego, a także w wersji elektronicznej, działalności polskich artystów tworzących w kraju i za granicą. Jedną z najważniejszych wystaw ostatnich lat, była prezentacja prac Henry’ego Moora zorganizowana we współpracy z Fundacją Henry’ego Moore’a z Perry Green w Wielkiej Brytanii. Pokazowi prac wybitnego artysty towarzyszyły przykłady realizacji polskich rzeźbiarzy XX w., którzy inspirowali się jego sztuką.  W roku 2020 CRP w Orońsku zorganizowało wystawę pt. „Nie rzuca się kamieniami, mieszkając
w szklanym domu”, we współpracy z Kunsthaus Wiesbaden, prezentującą dzieła polskich
i niemieckich artystów. 

 

Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej MANGGHA łączy podstawowe funkcje muzealne z szeroką aktywnością żywego centrum kultury, propagującego wiedzę na temat Japonii i Dalekiego Wschodu. W nowoczesnym, przyjaznym budynku, zaprojektowanym przez wybitnego japońskiego architekta Aratę Isozakiego, działa muzeum nowego typu, stosujące nowe metody i formy działania. Wykorzystując bogate doświadczenia i kontakty, Muzeum podejmuje wątki związane przede wszystkim ze sztuką, ale także z muzyką, teatrem, filmem, literaturą, filozofią, religią Japonii i Dalekiego Wschodu. Do tej pory prezentowano ponad 100 wystaw, zarówno tradycyjnej sztuki japońskiej, współczesnej grafiki, malarstwa, instalacji, jak i najnowszych japońskich technologii. 

Studio Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej to najstarsza istniejąca polska wytwórnia filmów animowanych. W studio powstało ponad 1000 filmów, w tym 5 filmów pełnometrażowych. Film „Wielka Podróż Bolka i Lolka” został sprzedany do 86 krajów. SFR stawia też na edukację filmową najmłodszych, budując Interaktywne Centrum Bajki i Animacji. Obok dla filmów dla dzieci w SFR powstawały filmy autorskie dla widza dorosłego. Przyniosły one Studiu wiele sukcesów na krajowych i zagranicznych festiwalach. Ze Studiem współpracowało wielu uznanych artystów jak Krzysztof Penderecki, Agnieszka Osiecka, Andrzej Czeczot, Zbigniew Lengren czy Eryk Lipiński. 

Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych została założona
w 1949 r., na początku jako ośrodek produkcji filmów dokumentalnych
i Polskiej Kroniki Filmowej, wkrótce stając się ważnym ośrodkiem dla filmu fabularnego. W Wytwórni powstały słynne polskie dokumenty i setki odcinków PKF, a filmy realizowali tacy twórcy, jak: Andrzej Munk, Krzysztof Kieślowski, Jan Łomnicki, Tadeusz Makarczyński, Ludwik Perski, Maria Kwiatkowska, Władysław Ślesicki, Kazimierz Karabasz i wielu innych.
W halach, laboratoriach i w montażowniach Wytwórni powstały słynne dzieła m.in.: Andrzeja Wajdy, Jerzego Antczaka, Krzysztofa Zanussiego, Krzysztofa Kieślowskiego, Jerzego Hoffmana. W ostatnich latach Wytwórnia  stała się rozpoznawalnym ośrodkiem nowoczesnej edukacji filmowej. Przestrzeń autorskich projektów WFDiF wypełniają co roku tysiące młodych uczestników z całej Polski, przybywających do Wytwórni na wyjątkowe zajęcia, oprowadzania i warsztaty filmowe.

Europejskie Centrum Filmowe CAMERIMAGE jest państwową instytucją kultury założoną pod koniec 2019 r. przez Ministerstwo Kultury
i Dziedzictwa Narodowego, Urząd Miasta Torunia i Fundację Tumult, której celem jest wybudowanie w Toruniu stałej siedziby Międzynarodowego Festiwalu Filmowego EnergaCAMERIMAGE. Centrum prowadzi działalność merytoryczną
w ramach corocznej współorganizacji Festiwalu oraz innych projektów o charakterze wystawienniczym, kulturalnym, edukacyjnym i naukowym w zakresie polskiej i światowej kultury audiowizualnej. Budowa Europejskiego Centrum Filmowego wypełni lukę, jaka istnieje w polskiej infrastrukturze kulturalnej.  

 

Centrum Technologii Audiowizualnych (wcześniej Wytwórnia Filmów Fabularnych we Wrocławiu) to nowoczesna instytucja kultury. Umożliwia kompleksową i różnorodną realizację produkcji filmowych, dzięki dobrej infrastrukturze
i zapleczu technicznemu). W CeTA organizowane są także liczne warsztaty i szkolenia z obszaru kinematografii oraz nowych technologii, a także wydarzenia kulturalne. W CeTA organizowane są  m.in. produkcje filmowe także z udziałem filmowców z zagranicy, warsztaty z zagranicznymi artystami i filmowcami,  konferencje z dziedziny IT i nowych technologii, festiwal filmów abstrakcyjnych, oraz staże dla studentów zagranicznych uczelni. 

Misją Muzeum – Dom Rodziny Pileckich w Ostrowi Mazowieckiej jest dokumentowanie, upamiętnianie i upowszechnianie w Polsce i na świecie wiedzy o życiu rotmistrza Witolda Pileckiego i jego żony Marii, postaci wpisanych w historię miasta Ostrów Mazowiecka. Podstawowym celem z zakresu działalności kulturalnej Muzeum – Domu Rodziny Pileckich jest przedstawienie postaci Rotmistrza Witolda Pileckiego na tle historycznym, kulturowym
i społecznym oraz zachowanie i opieka nad materialnym i niematerialnym dziedzictwem związanym z jego życiem i działalnością, w tym upowszechnianie reprezentowanych przez niego wartości i tradycji idei niepodległościowej Rzeczypospolitej. 

 

Celem Muzeum Getta Warszawskiego jest prezentacja tragicznych wydarzeń, które miały miejsce podczas niemieckiej okupacji Polski w czasie II wojny światowej i uczczenie pamięci tych, którzy wówczas żyli i cierpieli w getcie. Muzeum zostało powołane w 2018 r., a na jego siedzibę przeznaczono budynek dawnego Szpitala Dziecięcego Bersohnów i Baumanów przy ul. Siennej 60, znajdujący się na terenie byłego getta warszawskiego. Getto warszawskie było największym w całej okupowanej przez Niemców Europie. W kwietniu 1941 r. znajdowało się w nim ponad 400 tysięcy ludzi stłoczonych na powierzchni ok. 3 km². Dzięki swojemu położeniu Muzeum staje się znakiem rozpoznawczym dawnej żydowskiej Warszawy obok takich zachowanych miejsc, jak synagoga im. Nożyków, Żydowski Instytut Historyczny czy cmentarz żydowski przy ul. Okopowej. 

 

Muzeum „PAMIĘĆ I TOŻSAMOŚĆ” im. św. Jana Pawła II utworzone w 2018 r. przedstawia historię Polski od chrześcijańskich początków jej państwowości po współczesność, unikając schematów prostej chronologii. Dzieje kraju nad Wisłą prezentowane są z wielu perspektyw, stwarzając możliwości zróżnicowanego odbioru, lecz dominujące jest spełnianie przesłania św. Jana Pawła II, który uważał, że wydarzenia historyczne powinny być rozumiane przez pryzmat odwiecznych prawd filozoficznych i teologicznych. Muzeum ,,Pamięć i Tożsamość” im. św. Jana Pawła II ma za zadanie promować historię Polski, polskie dziedzictwo, kultywować idee wolności i solidarności zarówno w przestrzeni krajowej, jak i międzynarodowej. 

 

Celem istnienia Instytutu Literatury powołanego w roku 2019 r. jest realizacja polityki kulturalnej państwa w zakresie polskiej literatury współczesnej. Obszar aktywności Instytutu obejmuje także inne sztuki, wchodzące w różnorodne związki z literaturą, oraz naukę o literaturze i edukację literacką. Zespół pracowników i współpracowników IL składa się nie tylko z osób pracujących wokół literatury, ale również z twórców literatury. W celu realizacji swojej misji IL prowadzi, jako jeden ze swoich programów, działalność wydawniczą jak kwartalnik „Nowy Napis. Liryka, epika, dramat”. Stałą serią wydawniczą IL jest również „Biblioteka Pana Cogito”, na którą składają się monografie naukowe dotyczące literatury nowoczesnej autorstwa najwybitniejszych badaczy polskich i zagranicznych. Ponadto IL wydaje książki literackie o literaturze oraz wspiera publikacje innych podmiotów w ramach prowadzonych przez siebie programów. 

 

Państwowy Instytut Wydawniczy to polskie wydawnictwo założone w 1946 r. w Warszawie. Państwowy Instytut Wydawniczy wydaje najważniejsze dzieła polskiego i światowego piśmiennictwa, w tym prozę, poezję, eseistykę i pozycje krytyczne, a także prowadzi działalność propagatorską, translacyjną i naukową. Poza stanowiącą główną przestrzeń działania PIW literaturą piękną charakterystyczna dla oficyny jest szeroko pojęta humanistyka, stąd istotne miejsce w profilu wydawniczym zajmują eseistyka i historia. Najbardziej znane – wydawane do dziś – serie to: Rodowody Cywilizacji (tzw. ceramy), Biblioteka
Myśli Współczesnej (powszechnie znana pod nazwą Plus Minus Nieskończoność) czy Biografie Sławnych Ludzi. Imponujący jest również wybór najistotniejszych światowych tytułów od Sofoklesa, Corneille’a, Racine’a, Bułhakowa, Melville’a,  Szekspira, Moliera,  Tołstoja, Goethego, Byrona i Dickinson do Hemingwaya, Remarque’a, Camusa, Romaina Rolanda, Stendhala, Zweiga, Orwella, Kunderę, Hrabala, Hessego, Shawa, Márqueza, Singera, Eco i wielu innych. 

Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie jest państwową instytucja kultury powstałą w 2018 r. z przekształcenia Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego. Instytut Północny jest kontynuatorem dziedzictwa i tradycji Ośrodka w zakresie badania oraz upowszechniania wiedzy o historii
i dziedzictwie ziem dawnych Prus, w szczególności obszaru Polski północno-wschodniej. Instytut gromadzi, przechowuje i sprawuje wszechstronną opiekę nad zbiorami naukowymi dotyczącymi historii i dziedzictwa Warmii i Mazur. Prowadzi działalność dokumentacyjną, informacyjną oraz wydawniczą, w postaci książek naukowych i popularnonaukowych oraz czasopism. Prowadzi badania naukowe dotyczące przeszłości i dziedzictwa regionu we współpracy z instytucjami krajowymi i zagranicznymi oraz realizuje programy stypendialne
i dotacyjne.  

 

Do zakresu działalności Instytutu Śląskiego należy realizacja polityki pamięci na obszarze Śląska w jego historycznych granicach, tworzenie podstaw naukowych dla rozwoju wiedzy o historii i dziedzictwie kulturowym Śląska, ze szczególnym uwzględnieniem historii i dziedzictwa kulturowego ludności polskiej zamieszkującej ten regio n. Swoją misję Instytut Śląski realizuje poprzez dokumentację spraw śląskich zwłaszcza aktualnej sytuacji Śląska i dziejowych związków ziem śląskich z innymi ziemiami polskimi. Planowanie, organizowanie i prowadzenie prac naukowych, dotyczących Śląska ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień gospodarczych, społecznych, ludnościowych, ziemioznawczych, historycznych i kulturalnych. Instytut ogłasza także prace naukowe i popularnonaukowe dotyczące Śląska. Instytucja prowadzi akcje informacyjne o Śląsku dla zagranicy poprzez prasę, radio i różne wydawnictwa.

 

Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego został powołany w 2020 r. Do zakresu działalności Instytutu należy m.in.: realizacja polityki pamięci w zakresie historii
i dziedzictwa Polski, w tym dorobku polskiej myśli społeczno-politycznej, ze szczególnym uwzględnieniem myśli narodowej, katolicko-społecznej i konserwatywnej, prowadzenie badań nad historią i dziedzictwem Polski, tworzenie podstaw naukowych dla rozwoju wiedzy o historii i dziedzictwie Polski. Swoje cele Instytut realizuje m.in. poprzez prowadzenie działalności wydawniczej, dokumentacyjnej, informacyjnej i promocyjnej oraz  działań związanych
z cyfryzacją, digitalizacją i udostępnianiem materiałów dotyczących przedmiotu działania Instytutu. 

Misją Instytutu Dziedzictwa Solidarności jest popularyzacja fenomenu i znaczenia Solidarności oraz badanie i zabezpieczanie jej historii i autentycznego dziedzictwa. Do celów instytucji należy m.in. upamiętnianie i promowanie w kraju i za granicą dziedzictwa historycznego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, ruchu społecznego oraz antykomunistycznej opozycji demokratycznej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem polskiego zrywu obywatelskiego w sierpniu 1980 r. Instytut prowadzi badania naukowe w zakresie historii Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, a także inicjuje przedsięwzięcia  kulturalne, społeczne i naukowe nawiązujące
do tradycji ruchu Solidarność. Celem instytucji jest także upowszechnianie w świadomości międzynarodowej polskiego wkładu w obalenie systemu komunistycznego.

 

Instytut Europejskiej Sieci Pamięć i Solidarność zajmuje się badaniem, dokumentowaniem oraz upowszechnianiem wiedzy na temat historii najnowszej, w szczególności reżimów totalitarnych i autorytarnych XX w., przyczyn ich powstania, ich dziejów i następstw, losów ofiar wojen i podbojów, przymusowych migracji, zbrodni i represji rasistowskich, nacjonalistycznych i motywowanych ideologicznie, a także oporu wobec reżimów totalitarnych i walki społeczeństw Europy z nimi. IESPS inicjuje współpracę pomiędzy instytucjami i osobami zajmującymi się historią Europy XX w., a także zdobywa, analizuje, dokumentuje i upowszechnia wiedzę historyczną.  IESPS swoje cele realizuje poprzez organizację konferencji, warsztatów, wizyt studyjnych oraz wystaw, a także prowadzenie działalności wydawniczej. Członkami Sieci – European Network Remembrance and Solidarity są: Polska, Niemcy, Węgry, Rumunia i Słowacja. Jednym z międzynarodowych projektów Instytutu jest wystawa plenerowa Po Wielkiej Wojnie. Nowa Europa 1918 1923 mająca na celu ukazanie kształtowania się nowego ładu po I wojnie światowej.

 

Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia ma za zadanie inicjować i wspierać działania podejmowane
w Rzeczypospolitej Polskiej i Federacji Rosyjskiej na rzecz dialogu i porozumienia w stosunkach polsko-rosyjskich. Centrum realizuje swoją misję poprzez m.in.: badania naukowe, działalność wydawniczą i edukacyjną, wymianę młodzieży i studentów, debaty publiczne oraz konferencje i wykłady na temat stosunków polsko-rosyjskich, historii i kultury obu krajów.
W projekty instytucji włączane są kraje byłego Związku Sowieckiego, a także Unii Europejskiej
i jej partnerów. We współpracy z Center for Strategic and International Studies corocznie organizuje konferencje w Waszyngtonie mające na celu analizę relacji polsko-rosyjskich i ich konsekwencje dla regionu euroatlantyckiego. Centrum jest wydawcą internetowego www.novayapolsha.pl, który ma za zadanie opowiadać w języku rosyjskim o polskiej kulturze, sztuce, społeczeństwie i gospodarce. 

 

Centrum Archiwistyki Społecznej to instytucja kultury powołana w 2020 r. przez Fundację Ośrodka KARTA oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Do zakresu działalności Centrum należy wspieranie inicjatyw społecznych na rzecz zabezpieczania
i upowszechniania zbiorów tekstowych, ikonograficznych, filmowych, fonograficznych i innych, dokumentujących pamięć historyczną i dziedzictwo narodowe, rozwijanie sieci współpracy podmiotów podejmujących powyższą działalność i wzmacnianie zaangażowania obywateli
w działania na rzecz dokumentowania historii, w tym m.in. prowadzenie działalności informacyjnej i popularyzatorskiej w kraju i za granicą, budowanie systemu informacji m.in. tworzenie baz danych, portali internetowych oraz rozwijanie narzędzi informatycznych, prowadzenie działalności edukacyjnej, w tym szkoleń, warsztatów i kursów, prowadzenie programów stypendialnych, działalności wystawienniczej czy opracowywanie i wydawanie publikacji, w tym książek, czasopism i publikacji multimedialnych. 

 

Biuro Programu „Niepodległa” koordynuje różne inicjatywy organizowane z okazji obchodów setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości i odbudowy polskiej państwowości. Inspiracją dla wspólnego świętowania są wartości szczególnie ważne dla Polaków: wolność, poszanowanie godności i praw człowieka oraz solidarność. Biuro realizuje swoje zadania zgodnie z założeniami Programu Wieloletniego „Niepodległa” na lata 2017-2022, którego głównym celem jest wzmocnienie poczucia wspólnoty obywatelskiej. Program zakłada działania w trzech obszarach (priorytetach). Pierwszy to projekty, za które będą odpowiedzialne narodowe instytucje kultury, podległe Ministerstwu Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu. Za drugi priorytet odpowiada Biuro Programu „Niepodległa”, które jest operatorem programów dotacyjnych: „Koalicje dla Niepodległej” (wspierający organizację obchodów przez inicjatywy obywatelskie) oraz „Niepodległa” (skierowany do samorządowych instytucji kultury i organizacji pozarządowych). Za program zagraniczny obchodów (trzeci priorytet) odpowiada Instytut Adama Mickiewicza. https://niepodlegla.gov.pl/

Biblioteka Narodowa jest centralną biblioteką państwa i jedną
z najważniejszych narodowych instytucji kultury. Otwarta w 1747 r. jest jedną z najstarszych bibliotek narodowych na świecie. Wypełniając zadania największej biblioteki naukowej i publicznej o profilu humanistycznym jest również głównym skarbcem piśmiennictwa narodowego i rejestrem wszystkich publikacji. Biblioteka Narodowa prowadzi też działalność naukową oraz szkoleniową dla innych bibliotek w Polsce. Swoje zbiory udostępnia w nowoczesnych serwisach, w tym poprzez polona.pl – największą bibliotekę cyfrową w Polsce i jedną z najnowocześniejszych na świecie. Instytucja współpracuje z zagranicą m.in. w formie digitalizacji rękopisów i fotografii całości zbiorów Instytutu Literackiego „Kultura” w Maisons-Laffitte, wpisanego na listę Pamięci świata UNESCO. Biblioteka Narodowa udziela również wszechstronnej pomocy w opracowywaniu i ochronie emigracyjnych zbiorów w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej w Sankt Petersburgu czy Dziale Druków Historycznych Biblioteki Państwowej w Berlinie.

Pałac w Radziejowicach, wybudowany w stylu klasycystycznym od 1965 r. pełni funkcję domu pracy twórczej dla twórców kultury. Pałac mieści także sale muzealne i galerię wystaw czasowych. Dom Pracy Twórczej w Radziejowicach realizuje mecenat Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu nad środowiskami twórców
i działaczy kultury. Instytucja wypełnia swoją misję poprzez tworzenie na terenie instytucji warunków do uprawiania pracy twórczej, artystycznej, naukowej
i edukacyjnej, także poprzez organizowanie koncertów, przedstawień teatralnych, wystaw artystycznych oraz innych wydarzeń artystycznych z różnych dziedzin kultury. Instytucja zajmuje się również rozwijaniem pozaakademickiego kształcenia młodych artystów promocja ich twórczości oraz działalnością wydawniczą.