13-14 czerwca, Litewska Biblioteka Narodowa im. M. Mažvydasa (al. Gedimino 51, Wilno)

W roku 2019 obchodzimy 200-lecie urodzin kompozytora  Stanisława Moniuszki (1819-1872). Konferencja Generalna UNESCO wciągnęła rocznicę tego wybitnego kompozytora i działacza kultury, urodzonego na Białorusi a mieszkającego i tworzącego na Litwie i w Polsce, na listę rocznic obchodzonych pod patronatem UNESCO.  13-14 czerwca w Litewskiej Bibliotece Narodowej im. M. Mažvydasa odbędzie się międzynarodowa konferencja naukowa poświęcona 200. rocznicy urodzin Stanisława Moniuszki pt. „Wybitny wilnianin Stanisław Moniuszko”. Udział w konferencji weźmie, m. in. pięciu prelegentów z Polski. Projekt organizują: Litewska Narodowa Komisja UNESCO,  Ministerstwo Kultury Republiki Litewskiej, Litewski Związek Muzyków, Litewski Związek Kompozytorów oraz Instytut Polski w Wilnie. Wstęp na konferencję jest wolny. Wystąpienia prelegentow będą tłumaczone na język polski i litewski. Dokładny program konferencji: http://www.lenkukultura.lt/wp-content/uploads/2019/05/Program-Moniuszko-EN-general.pdf

STANISŁAW MONIUSZKO urodził się w 5 maja 1819 roku w Ubielu koło Mińska. Wileński okres jego życia rozpoczyna się w 1836 roku, kiedy to zamieszkał w domu Mullerów przy ulicy Niemieckiej (dziś Vokiečių g. 26). Tutaj czytał, grał, spędzał czas na słuchaniu muzyki, chłonął nowe dźwięki. Jesienią 1837 roku rozpoczął studia muzyczne w Berlinie. Po ukończeniu nauki, w 1839 roku wrócił do Wilna. Poślubił Aleksandrę Mullerównę. Ksiądz Jan Menue udzielił ślubu młodej parze. Pan młody miał zaledwie 21 lat. Źródłem dochodów Moniuszki była posada organisty w kościele św. Janów i prywatne lekcje muzyki. Kilka lat później Moniuszko został dyrygentem w Teatrze Wileńskim. Skomponował wiele utworów, w tym ponad 300 pieśni, cztery „Litanie Ostrobramskie”, wydawał „Śpiewniki domowe”. W 1848 roku odbyło się w Wilnie w salonie teściów skromne przedstawienie fragmentów „Halki”. Teatralna premiera „Halki” odbyła się w Wilnie 16 lutego 1854 roku w gmachu Ratusza. Warszawska premiera odbyła się dopiero w 1858 roku. Był to ogromny sukces, który spowodował, że Moniuszko przeniósł się do Warszawy, został tam dyrygentem Opery. Jego opery „Flis”, „Hrabina”, „Verbum nobile”, „Straszny dwór” weszły na zawsze do złotej skarbnicy muzyki polskiej.  Zmarł w Warszawie 4 czerwca 1872 roku.

Organizatorzy: Litewska Narodowa Komisja UNESCO, Ministerstwo Kultury Republiki Litewskiej, Litewski Związek Muzyków, Litewski Związek Kompozytorów, Instytut Polski w Wilnie, Ambasada Białorusi w Wilnie

Fot. Biblioteka Narodowa, DŻS XII 8b/p.28/155, domena publiczna