Glass without borders
Polski Instytut w Bratysławie / Nam SNP 27 / Bratysława
11.04 – 23.05
Wernisaż 10.04 / 16:00
Kurator: Mariusz Łabiński
Projekt Glass Without Borders to inicjatywa Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu, która promuje sztukę szklaną jako medium artystyczne o globalnym znaczeniu. Projekt skupia się na międzynarodowej współpracy artystów, organizując wystawy, warsztaty w hutach i wydarzenia artystyczne związane ze szkłem. Celem jest budowane dialogu międzykulturowego oraz prezentacja szkła jako formy sztuki współczesnej. Na wystawie będzie można zobaczyć prace z ostatniej edycji Dolnośląskich Warsztatów i Sympozjum Szkła Artystycznego i Designu e-Glass Festival, który odbył się w Szklarskiej Porębie w roku 2024 oraz gościnnie artystów ze Słowacji, którzy w poprzednich latach uczestniczyli w plenerze.
e-Glass Festival jest organizowany cyklicznie od 2008 roku. W Festiwalu udział biorą obok artystów, hutmistrzów i technologów z Polski, również twórcy z Czech, Słowacji, Ukrainy oraz innych krajów. Jest to unikatowe przedsięwzięcie w skali transeuropejskich kontaktów z zakresu sztuki szkła na płaszczyźnie edukacyjnej, twórczej i wymiany nowych technologii artystycznych oraz kultywowania regionalnego dziedzictwa kulturalnego.
Efekty współpracy artystów biorących udział w Festiwalu są prezentowane podczas cyklu poplenerowych wystaw organizowanych w Polsce i zagranicą. Wystawom towarzyszy katalog-album wydawany w polsko-angielskiej wersji językowej. W albumie można znaleźć m.in. biogramy artystów, zdjęcia prac wykonanych podczas Festiwalu oraz teksty traktujące o sztuce szkła i technologii.
KRUCHE KSZTAŁTY WYOBRAŹNI.
Kolorowe dekady polskiego szkła.
HORBOWY – DAJEWSKA – ILLO – ŁABIŃSKI – WÓJCIK
Słowackie Muzeum Narodowe / Vajanského nábrežie 2 / Bratysława
11.04-7.09
Wernisaż 10.04 / 17:30
Kurator SK: Patrik Illo
Kurator PL: Mariusz Łabiński
W Słowackim Muzeum Narodowym w Bratysławie zaprezentowane zostaną wystawy indywidualne czterech wybitnych polskich artystów szkła: Zbigniewa Horbowego, Małgorzaty Dajewskiej, Mariusza Łabińskiego oraz Igora Wójcika oraz słowackiego designera Patrika Illo (projektującego m.in. dla polskich hut szkła) pod wspólnym tytułem: „KRUCHE KSZTAŁTY WYOBRAŹNI. Kolorowe dekady polskiego szkła”.
Całość projektu wzbogacona będzie o wystawę „Inne trzy. Młode polskie szkło”, na której zaprezentowane zostaną prace stworzone przez artystki należące do najmłodszego pokolenia polskich projektantów szkła: Julię Ciułek, Justynę Dżaman oraz Katarzynę Pilic.
Ekspozycje stanowić będą promocję polskiego rzemiosła artystycznego i sztuki szklarskiej na międzynarodowej scenie. Artyści zaprezentują na nich współczesny design oraz dzieła wykonane w tradycyjnych technikach. Jest to próba zgłebienia trendu w polskim szkle zapoczątkowanego przez prof. Zbigniewa Horbowego i kontynuowanego przez jego uczniów, aż po współcześnie działających twórców szkła. Powyższe wystawy w Słowackim Muzeum Narodowym w Bratysławie tworzą spójną opowieść o historii i transformacji polskiej sztuki i designu szkła, a także o ich wielowymiarowym charakterze. Kuratorami wystaw są: polski artysta Mariusz Łabiński oraz słowacki designer Patrik Illo, który przez lata związany był z polskim przemysłem szklarskim, między innym jako główny projektant Huty Szkła Krosno S.A. w latach 2006-2009. Na wystawie zaprezentuje on kolekcje powstałe dla tejże huty.
(Nie)możliwa
Aleksandra Stencel
ILLOLA Májkova 2, Bratysława
11.04 – 9.05
Wernisaż 10.04 / 19:00
Kurator: Petr Nový
Autorska twórczość w technologii szkła, kreatywnie przetwarzająca zasady designu od ich absolutyzacji aż do zaprzeczenia, jest dziś często nazywana art design. Aleksandra Stencel, Polka mieszkająca na Słowacji, nie skłania się do żadnej ze skrajności, nie ogranicza się funkcjonalnością, ale też jej nie eliminuje. Koncentruje się przede wszystkim na ideii, a nie na formie.
Obiekty powstałe w ramach koncepcji (NIE)MOŻLIWA są w swej istocie niemalże cielesne. Pomimo tego, że są to w zasadzie wazony i miski, nie sprawiają wrażenia statycznego, ale żywego, jak organizmy niewiadomego pochodzenia złapane w ruchu lub transmutacji. Być może są to powiększenia komórek naszego ciała, nieznana dotąd fauna morska, a może przybysze z odległego krańca wszechświata, to zależy tylko od wyobraźni widza. Albo i nie, szklane pojemniki o nietypowych kształtach czekają tylko na praktyczne zastosowanie – (NIE)MOŻLIWE. Obiekty w sposób estetyczny oddziałują nie tylko indywidualnie, ale i w grupie, kiedy oferują atrakcyjne interakcje.