W grudniu 2005 roku Amerykańska Fundacja Pamięci Ofiar Komunizmu w Waszyngtonie przyznała Annie Walentynowicz Medal Wolności Trumana-Reagana: „za okazywanie niezwykłej odwagi i siły w podtrzymywaniu uniwersalnego pragnienia życia w wolności”.

3 maja 2006 roku odebrała z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego najwyższe i najstarsze odznaczenie państwowe – Order Orła Białego. W uzasadnieniu wyróżnienia zawarte zostały słowa: „za działalność na rzecz przemian demokratycznych i wolnej Polski”. Biograf matki „Solidarności” podsumował to wydarzenie z lapidarną celnością: „tym samym Najjaśniejsza Rzeczpospolita doceniła szlachetny żywot skromnej suwnicowej”.

Z Lechem Kaczyńskim znała się przynajmniej od czasów WZZ Wybrzeża. W sierpniu 1980 roku to on – utalentowany prawnik – napisał protestację w obronie wyrzuconej z pracy Walentynowicz.

10 kwietnia 2010 roku, pragnąc oddać hołd ofiarom zbrodni katyńskiej, wspólnie znaleźli się na pokładzie rządowego samolotu Tu-154M, lecącego do Smoleńska. Zarówno dla nich, jak i dla pozostałych 94 członków delegacji była to ostatnia podróż…

11 dni później na pogrzeb Anny Walentynowicz przyszły tłumy. Po mszy żałobnej matka „Solidarności” spoczęła na gdańskim cmentarzu Srebrzysko, u boku zmarłego pół wieku wcześniej męża.

Całe jej życie było służbą Bogu, Ojczyźnie, ludziom.