„A jednak dalej myślę, że dusza ludzka należy do anty-świata.

Który jest prawdziwy, tak jak ten tutaj jest prawdziwy i straszny, i śmieszny,i bezsensowny.

Trudziłem się i wybierałem jego przeciwieństwo: naturę doskonałą, wyniesioną ponad chaos i przemijanie, ogród niezmienny po drugiej stronie czasu.”

Czesław Miłosz

Czesław Miłosz herbu Lubicz (ur. 30 czerwca 1911 w Szetejniach, zm. 14 sierpnia 2004 w Krakowie) – polski prawnik i dyplomata, poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz. 

W latach 1951-1989 na emigracji, do 1960 we Francji, następnie w Stanach Zjednoczonych; w Polsce do 1980 obłożony cenzurą. Laureat Neustadt International Prize for Literature (1978) i Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1980); profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley i Uniwersytetu Harvarda; w 1993 powrócił do kraju, członek Polskiej Akademii Umiejętności, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, odznaczony Orderem Orła Białego; pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce.