Instytut Polski w Kijowie

10.04.2019 Śladami historycznego dziedzictwa

Okres budowy: XVIII w., przebudowany gruntownie 1909–1910

Informacja o obiekcie
(opracowanie: Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA)

Na początku XVII stulecia Lubień Wielki należał do Stefana Humieckiego (zm. 1736), który wybudował tu zapewne swoją siedzibę otoczoną rozległym parkiem. Następnie dobra Lubień przeszły na własność rodziny Świdzińskich. W r. 1849 właścicielem Lubienia został baron Konstanty Brunicki (1820-1890), którego syn Adolf Maurycy Brunicki (1857-1941) w latach 1909-1910 przebudował gruntownie rezydencję nadając jej formy neobaroku. W dawnym pałacu Brunickch mieści się obecnie placówka opiekuńcza dla dzieci. W granicach historycznych zachował się pałacowy park. Lubień Wielki słynął z wód siarczanych. W r. 1894 Bruniccy otworzyli tu zakład kąpielowy, który w r. 1928 uznano za uzdrowisko.

Film zrealizowany w ramach projektu „Polska i Ukraina. Śladami historycznego dziedzictwa” współfinansowanego ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w ramach konkursu „Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej–2018”.

W ramach projektu powstało ponad 100 krótkich produkcji filmowych poświęconych wybranym obiektom dziedzictwa architektonicznego, które znajdują się na terenie Ukrainy i powstały w okresie dawnej Rzeczypospolitej. Na liście ponad setki miejsc, które zostały sfilmowane znalazły się twierdze, pałace, kościoły i in. W pracę przy tworzeniu filmów zaangażowano polsko-ukraiński zespół, w skład którego weszli historycy, publicyści, dziennikarze, organizacje pozarządowe oraz młodzież.

Realizatorzy projektu: