Instytut Polski w Kijowie

22.09.2019 Śladami historycznego dziedzictwa

Okres budowy:
W drugiej połowie XIV wieku litewscy książęta Koriatowicze wybudowali kamienny zamek. Przechodził on na zmianę z rąk litewskich do polskich i na odwrót, by od 1432 roku na dłużej znaleźć się w granicach Królestwa Polskiego. W XVI-XVIII w. twierdzę rozbudowywali i modernizowali polscy królowie.

Informacja o obiekcie
(opracowanie: Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA)

Kamieniec Podolski jest posadowiony na naturalnej platformie otoczonej niemal pełną pętlą rzeki Smotrycz, płynącą w głębokim skalistym wąwozie. Miasto dostępne jedynie wąskim przesmykiem było naturalną fortecą. W swych burzliwych dziejach przechodziło z rąk litewskich do polskich i na odwrót, by ostatecznie w r. 1432 znaleźć się w granicach Królestwa Polskiego. Miasto-twierdzę rozbudowywali i modernizowali w wieku XVI-XVIII królowie polscy, doceniając walory militarne najważniejszej budowli obronnej na południowych granicach Rzeczypospolitej. Dostępu do miasta broniły dwa zamki. Przesmyk i most, zamyka stary zamek powstały zasadniczo w w. XV-XVII. Budowę nowego zamku rozpoczęto w r. 1621 i rozbudowywano aż do w. XVIII w nowoczesny system fortyfikacji bastionowych. Osobne obwarowania posiadało miasto zaopatrzone w osiem baszt i warowny kompleks tzw. Bramy Polskiej. W w. XVII twierdza kamieniecka kilkukrotnie stawiała skuteczny opór oblegającym. W r. 1672 była broniona przed Turkami m.in. przez Jerzego Wołodyjowskiego, który stał się pierwowzorem bohatera „Pana Wołodyjowskiego” Henryka Sienkiewicza.

Film zrealizowany w ramach projektu „Polska i Ukraina. Śladami historycznego dziedzictwa” współfinansowanego ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w ramach konkursu „Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej–2018”.

W ramach projektu powstało ponad 100 krótkich produkcji filmowych poświęconych wybranym obiektom dziedzictwa architektonicznego, które znajdują się na terenie Ukrainy i powstały w okresie dawnej Rzeczypospolitej. Na liście ponad setki miejsc, które zostały sfilmowane znalazły się twierdze, pałace, kościoły i in. W pracę przy tworzeniu filmów zaangażowano polsko-ukraiński zespół, w skład którego weszli historycy, publicyści, dziennikarze, organizacje pozarządowe oraz młodzież.

Realizatorzy projektu: