Okres budowy: 1630
Fundator: Stanisław Koniecpolski, hetman wielki koronny
Informacja o obiekcie
(opracowanie: Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA)
Pierwotną twierdzę w Barze wznieśli pod koniec w. XIV litewscy książęta Koriatowicze, a miejscowość nosiła wówczas nazwę Rów. W r. 1430 miasto znalazło się w Koronie Królestwa Polskiego, a tamtejszy zamek objął namiestnik (starosta) królewski. Do końca w. XVI budowla była kilkukrotnie niszczona przez Tatarów. W r. 1537 Stanisław II Odrowąż odsprzedał je królowej Bonie, która na cześć dziedzicznego księstwa Bari we Włoszech zmieniła nazwę na Bar. Królowa przebudowała pierwotną drewnianą budowlę obronną, opasując zamek dodatkowymi wałami i spiętrzonymi przez tamę wodami rzeki Rów. Prace budowlane z ramienia królowej prowadził Wojciech z Białobok Starzechowski, podkomorzy lwowski, starosta drohobycki. Gruntownej przebudowy dawnej twierdzy w nowoczesną fortecę z rozbudowanym systemem murowanych bastionowych fortyfikacji, podjął się w r. 1630 Stanisław Koniecpolski, hetman wielki koronny, a projekty przygotował inżynier francuskiego pochodzenia Guillaume Le Vasseur de Beauplan. Była to wówczas trzecia po Kamieńcu Podolskim i Międzybożu forteca Podola. Najbardziej znanym wydarzeniem z historii twierdzy było ogłoszenie w niej w r. 1768 aktu konfederacji – związku polskiej szlachty, którego celem było odnowienie potęgi Rzeczypospolitej bez wpływu Rosji. W r. 1768 miasto i twierdzę zniszczyły wojska rosyjskie. Obecnie zachowały się tylko fragmenty murów na terenie parku jaki założono w ubiegłym stuleciu.
Film zrealizowany w ramach projektu „Polska i Ukraina. Śladami historycznego dziedzictwa” współfinansowanego ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w ramach konkursu „Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej–2018”.
W ramach projektu powstało ponad 100 krótkich produkcji filmowych poświęconych wybranym obiektom dziedzictwa architektonicznego, które znajdują się na terenie Ukrainy i powstały w okresie dawnej Rzeczypospolitej. Na liście ponad setki miejsc, które zostały sfilmowane znalazły się twierdze, pałace, kościoły i in. W pracę przy tworzeniu filmów zaangażowano polsko-ukraiński zespół, w skład którego weszli historycy, publicyści, dziennikarze, organizacje pozarządowe oraz młodzież.
Realizatorzy projektu:
- Stowarzyszenie Integracja Europa-Wschód (http://www.siew.org.pl/),
- Instytut Polski w Kijowie (http://www.polinst.kyiv.ua/pol/),
- Ukrainian Communication Group (https://www.youtube.com/user/goodresttv).
Wsparcie projektu:
- Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA (http://polonika.pl/)
- Narodowe Archiwum Cyfrowe (http://www.nac.gov.pl)
Partnerem medialnym projektu jest portal historyczny historykon.pl (https://historykon.pl/).
Strona www projektu: http://www.pluazdrona.eu
Profil Facebook projektu: https://www.facebook.com/pluazdrona/