Instytut Polski w Kijowie

26.02.2019 Śladami historycznego dziedzictwa

Okres budowy: 1634–1636

Fundator: Krajczy wielki koronny Jakub Sobieski

Informacja o obiekcie
(opracowanie: Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA)

W r. 1598 Złoczów nabył Marek Sobieski, tworząc rozległy klucz majątkowy i przekazując go swemu synowi Jakubowi, ojcu późniejszego króla Jana III Sobieskiego. Pierwotnie drewniana warownia została przebudowana w latach 1634–1636 przez Jakuba Sobieskiego, na murowany zamek. Budowla na planie czworoboku otoczonego wysokimi wałami z bastionami w narożach. Mieszkalny, piętrowy pałac był usytuowany wewnątrz obwarowań. Po południowej stronie pałacu jest usytuowany tzw. pawilon chiński, wzniesiony na początku w. XVIII przez Sobieskich. Zamek został zniszczony podczas wojny z Turcją w r. 1672, później odbudowany. Zaniedbany przez Radziwiłłów w ciągu w. XVIII, został odnowiony przez Łukasza Komarnickiego po r. 1801. W r. 1834 wydzierżawiony na koszary, następnie zamieniony na więzienie. Podczas II wojny światowej na zamku znajdowało się więzienie NKWD. Od r. 1980 w rękach Lwowskiej Galerii Obrazów.

Film zrealizowany w ramach projektu „Polska i Ukraina. Śladami historycznego dziedzictwa” współfinansowanego ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w ramach konkursu „Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej–2018”.

W ramach projektu powstało ponad 100 krótkich produkcji filmowych poświęconych wybranym obiektom dziedzictwa architektonicznego, które znajdują się na terenie Ukrainy i powstały w okresie dawnej Rzeczypospolitej. Na liście ponad setki miejsc, które zostały sfilmowane znalazły się twierdze, pałace, kościoły i in. W pracę przy tworzeniu filmów zaangażowano polsko-ukraiński zespół, w skład którego weszli historycy, publicyści, dziennikarze, organizacje pozarządowe oraz młodzież.

Realizatorzy projektu: