Instytut Polski w Kijowie

1.02.2020 Śladami historycznego dziedzictwa

Okres budowy: ostatnia ćwierć XVII w.

Fundator: Król Polski i Wielki Książę Litewski Jan III Sobieski

Informacja o obiekcie
(opracowanie: Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA)

Jaworów był królewszczyzną, jedną z bogatszych w kraju, która w r. 1639 została nadana Jakubowi Sobieskiemu, wojewodzie ruskiemu, z prawem dziedziczenia do trzeciego pokolenia. Po jego śmierci w r. 1647 objął je jego syn Jan, późniejszy król Jan III. Jaworów był ulubionym miejscem Króla. Tu monarcha w r. 1675 zawarł tajny sojusz z Francją przeciw Hohenzollernom i Austrii, a w r. 1676 przyjechał w czasie przygotowań do wojny z Turkami. Istniejący tu drewniany zameczek, rozbudowany i upiększony, otoczony parkiem, stał się letnią rezydencją królewską. Rezydencja ta w typie palazzo in fortezza była położоna nad brzegiem stawu i poprzedzona rozległym założeniem ogrodowym. Królewski zamek rozebrano pod koniec w. XVIII. Resztki jednego z pawilonów myśliwskich przerobione na dwór Dębickich, istniały jeszcze przed II wojną światową.

Film zrealizowany w ramach projektu „Polska i Ukraina. Śladami historycznego dziedzictwa” współfinansowanego ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w ramach konkursu „Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej–2018”.

W ramach projektu powstało ponad 100 krótkich produkcji filmowych poświęconych wybranym obiektom dziedzictwa architektonicznego, które znajdują się na terenie Ukrainy i powstały w okresie dawnej Rzeczypospolitej. Na liście ponad setki miejsc, które zostały sfilmowane znalazły się twierdze, pałace, kościoły i in. W pracę przy tworzeniu filmów zaangażowano polsko-ukraiński zespół, w skład którego weszli historycy, publicyści, dziennikarze, organizacje pozarządowe oraz młodzież.

Realizatorzy projektu: