17 stycznia (środa), godz. 19.00 — 8 lutego 2018 r. (czwartek)
1061 Budapest, Andrássy út. 32
Wernisaż odbędzie się 17 stycznia 2018r. w Galerii LATARKA
Wystawę otworzy Patrycja Rup kuratorka
Artyści: Darab Zsuzsa, Galdi Vinko Andi, Hegyháti Réka, Ladocsi András
„Nie możesz powrócić do swojego domu. Twoje dzieciństwo przeminęło. Przyjaciele z młodości odeszli. Teraźniejszość oddala się od ciebie. Nic już nie jest takie samo jak kiedyś”
Heraklit z Efezu, O naturze (fragment)
Wystawa fotografii Utracone w przekładzie poświęcona jest pojęciom i emocjom, które nie znajdują adekwatnych form w przekładzie, koncentruje się na manifestacjach tęsknoty i nostalgii w fotografiach węgierskich artystów młodego pokolenia. Kluczowym pojęciem jest tu portugalski termin ‘saudade’, który wyraża uczucia takie jak tęsknota, nostalgia, melancholia odnosząc się do nieodwracalnej straty. Wskazuje iż przedmiot uczuć został utracony na zawsze, ale miłość, którą go darzyliśmy przetrwała.’Saudade’ w swojej koncepcji zbliżone jest do rumuńskiego słowa ‘dor’, odnoszącego się do tęsknoty za ojczyzną lub wyidealizowaną przeszłością. ‘Dor’ jest mieszanką melancholii, tęsknoty i pustki. Przytoczone terminy, dzięki bogatej warstwie znaczeniowej i braku jasnych ekwiwalentów w innych językach, uważane są za jedne z najciekawszych i najbardziej poruszających słów na świecie.
Język nie radzi sobie z opisem niuansów rzeczywistości, może za to wpływać na wyobraźnię i prowokować obrazy w umysłach odbiorców. Wystawa Utracone w przekładzie prezentuje szeroki przekrój tematów i problemów, które składają się na współczesne poszukiwania artystyczne w obszarze nostalgii i tęsknoty, od wspomnień z dzieciństwa i młodzieńczych lat, tęsknoty za wyidealizowanym domem, po śmierć bliskich, które wyrażone zostają przez młodych węgierskich artystów za pomocą fotografii. Warto zauważyć, że związki fotografii i nostalgii mają długą historię i sięgają genezy tego medium, gdyż od początku swego istnienia stanowiła ona ważne narzędzie do utrwalania historii i zapisu wspomnień. Zdjęcie staje się pośrednikiem w czasie, swoistym mostem między przeszłością a teraźniejszością, zatrzymuje chwilę, by zamknąć ją w formacie dwuwymiarowego obrazka. Jest się reprezentacją dla wydarzeń, osób, miejsc i i okoliczności. W rezultacie zdjęcie nigdy nie oddaje teraźniejszości, gdyż zapisany moment już przeminął i nie możemy przeżyć go ponownie. Za to każda fotografia wyzwala wspomnienia dając zapośredniczony i pozorny dostęp do przeszłych zdarzeń.
Każdy spośród zaproszonych artystów przedstawia własne doświadczenie ‘saudade’ i ‘dor’, kreując barwną i bogatą reprezentację dla doświadczenia tęsknoty, nostalgii i straty z perspektywy młodego pokolenia węgierskich fotografów. Obrazy składające się na mikronarracje artystów odnoszą się do ich osobistych przeżyć, wspomnień i przemyśleń, dzięki nim otrzymujemy współczesne interpretacje wizualne dla ‘saudade’ i ‘dor’: melancholijnych doświadczeń braku i niepełności. Towarzyszy im uczucie przemijania i straty, gdyż otaczający ich świat nieuchronnie podlega zmianom.
lost-in-translation-opening-speech.docx
