14 marca (środa), godz. 18.00 — 15 kwietnia 2018 r. (niedziela)
Művészetek Háza Veszprém, VÁRGALÉRIA, 8200 Veszprém, Vár u. 17.

Wernisaż odbędzie się 14 marca o godzinie 18.00

Gości przywita László  Hegyeshalmi dyrektor Domu Sztuk w Veszprém i Várgalerii
Wystawę otworzy Patrycja Rup kuratorka i menedżerka sztuki
Artyści: Tomasz Piars / Plank Antal

W tym roku obchodzimy bardzo ważną rocznicę, a mianowicie 100-lecie odzyskania niepodległości przez Polskę. W roku 1918 po 123 latach zaborów Polska stała się znów niepodległym i suwerennym państwem. W mieście Veszprém także z okazji marcowych obchodów Dnia Przyjaźni Polsko-Węgierskiej będziemy świadkami wielu programów kulturalnych, których głównym punktem będzie wizyta prezydentów obojga narodów w dniu 23 marca.W ramach uroczystych obchodów w Várgalerii w Domu Sztuk zostanie zrealizowana wspólna wystawa polskiego artysty malarza Tomasza Piars oraz węgierskiego rzeźbiarza Antala Plank.

“Nie widzimy rzeczy, póki nie mamy odpowiednich metafor by je dostrzec”
James Gleick, Chaos: Making a New Science

Wystawa Ponad kruchą geometrią przestrzeni bada formalny dialog między malarstwem polskiego artysty malarza Tomasza Piarsa, a formami przestrzennymi węgierskiego rzeźbiarza Antala Planka. Twórcy nie tylko ukazują kompleksowe relacje pomiędzy abstrakcyjnymi obiektami geometrycznymi, ale również rekonfigurują znane estetyczne formy i strategie artystyczne wypracowane na przestrzeni wieków. Geometria staje się osią tych przeobrażeń.

W pracach Tomasza Piarsa linie, kąty i figury geometryczne składają się na wielopoziomowe poszukiwania w obszarze strategii malarskich, obnażające konstrukcje poszczególnych dzieł. Seria Czarne kryształy obejmuje prace prezentujące enigmatyczne formy nawiązujące kształtem do kryształów w towarzystwie stonowanych monochromatycznych figur. Składają się na nie wycinki z różnych okresów historycznych i tradycji artystycznych, w tym przypadku są to nawiązania do sztuki antyku, które nie dążą do integracji, lecz poprzez swoją wysublimowaną geometryczną formę akcentują ostrość granic i różnice, uwypuklają iluzoryczne przestrzenne podziały mimo że umieszczone są na jednej płaszczyźnie. Jako że przywołują one obrazy z przeszłości i wątki szeroko znane z historii sztuki, mogą być odczytywane jako malarska odpowiedź na deleuzjańską teorię kryształów czasu, gdzie czas rozdwaja się na mijającą teraźniejszość i na zapamiętywaną przeszłość. Przeszłość jest jak wirtualny świat, w którym zanurzamy się by sięgnąć skrywanych zapisanych wspomnień i zaktualizować je w formie obrazu-wspomnienia. W Czarnych kryształach mamy do czynienia z obrazami-kryształami, które jednoczą obraz aktualny z obrazem wirtualnym.

Minimalistyczne monochromatyczne obiekty Antala Plank są wyrazem eksperymentalnych poszukiwań idealnej futurystycznej formy oddającej dynamikę bryły, a równocześnie przykuwającej uwagę rozwiązaniami formalnymi. Plank zredukował swoje obiekty nadając im zasadniczy rys geometrycznych abstrakcji. Z jednej strony wysublimowane futurystyczne konstrukcje zdają się przynależeć do świata nauki i technologii, z drugiej natomiast nawiązują do form dobrze znanych z natury, przybierając czasem kształty kryształów, a innym razem gigantycznych origami i maszyn z przyszłości. W swoich formach przestrzennych Plank stara się oddać stan w którym generowane są silne napięcia w obrębie obiektu, który poprzez dynamiczną kompozycję wywołuje wrażenie ruchu, a zarazem ryzyko utraty równowagi. W ten sposób artysta prezentuje w jaki sposób obiekt wchodzi w relację ze stale zmieniającymi się warunkami w jego otoczeniu.

Geometryczne abstrakcje są kluczową inspiracją dla prezentowanych artystów, którzy wykazując się umiejętną obserwacją i wyczuciem napięć przestrzennych, posługują się nimi jako metaforą, by sprawnie oddać te zależności w swoich pracach. Nawiązując do znanych tradycji artystycznych, dzieła stawiają widza przed wyzwaniem, by eksplorować związane z nimi narracje. Jakie historie opowiadają przedstawione obiekty? Skąd pochodzą fragmenty kryształów? Prezentowane prace otwierają przed nami spektrum możliwości by te konteksty eksplorować.   

*Tytuł wystawy inspirowany fikcyjną książką fikcyjnego autora, która pojawiła się w filmie ,,Nie oglądaj się teraz” (1973) w reżyserii Nicolas Roeg

Wystawa potrwa do 15 kwietnia 2018 r.