Uczestnicy:
Katarzyna Uchowicz historyk sztuki
Dániel Kovács historyk sztuki, redaktor naczelny Építészfórum 
Pál Ritoók historyk sztuki, Węgierskie Muzeum Architektury – Centrum Dokumentacji Ochrony Zabytków

Tytuł wystawy Wieczność i chwila został zainspirowany przemówieniem uznanego polskiego architekta Lecha Niemojewskiego (1894–1952), propagatora nowoczesności, a zarazem wnikliwego badacza historii polskiej architektury dawnej. Hasła Niemojewskiego trafnie oddają potencjał i stabilność niepodległej II Rzeczypospolitej oraz krótki czas, w którym realizowano ambitne wizje nowoczesnego, dynamicznie rozwijającego się państwa. Wysoka ranga polskiej architektury okresu 1918-1939 to nie tylko innowacyjne, zaawansowane technologicznie budynki, ale także unikatowa strategia promocyjna wykorzystująca makiety, fotografie i fotomontaże. Wybór obiektów zaprezentowanych na wystawie stanowi podsumowanie sposobów prezentacji odrodzonego po 123 latach niewoli kraju poprzez modernistyczną architekturę. Nie da się bowiem mówić o architekturze dwudziestolecia międzywojennego bez jej fotograficznej dokumentacji wykonanej przez najlepszych polskich fotografów. Sztuka budowania nie istnieje bez urbanistyki, a dobra urbanistyka to z kolei nowoczesna gospodarka. Zebrane na ekspozycji przykłady kreślące architektoniczną topografię II Rzeczypospolitej to zaledwie kilka punktów na gęsto wypełnionej archimapie. Uwertura do symfonii pionierskich pomysłów oraz z powodzeniem realizowanych dalekosiężnych planów.