1 ліпеня 1569 г., 450 гадоў таму, паміж Каралеўствам Польскім і Вялікім Княствам Літоўскім была падпісаная Люблінская унія. Яна завяршыла доўгі працэс збліжэння гэтых дзвюх дзяржаў. У выніку паўстаў унікальны, інтэграваны, шматнацыянальны дзяржаўны арганізм. Акт Люблінскай Уніі захоўваецца ў Цэнтральным гістарычным архіве ў Варшаве.

 

 

На падставе рашэння польскай і літоўскай шляхты была створана Рэч Паспалітая. Абедзве краіны, якія называліся Карона і Літва, мелі агульнага караля, сейм і замежную палітыку. У іх захаваліся асобны цэнтральны ўрад і адміністрацыя, казна, законы і войска.
Рэч Паспалітая, якая ахоплівала тэрыторыю сучаснай Беларусі, Літвы, Польшчы і Украіны, праіснавала два стагоддзі. Унія ніколі не была скасаваная, а яе дзеянне скончылася ў 1795 годдзе ў выніку захаплення зямель Расейскай імперыяй, Каралеўствам Прусія і Аўстрыйскай імперыяй.
У XIX стагоддзі, у часы фарміравання нацыянальных дзяржаў, Люблінскую унію крытыкавалі за абмежаванне свабод і суверэннасці народаў, якія яе стваралі.
Створаная ў выніку падпісання Люблінскай уніі Рэч Паспалітая была адной з найбуйнейшых дзяржаў Еўропы XVI стагоддзя. Шматкультурная, шматрэлігійная і шматнацыянальная краіна існавала дзякуючы ўсведамленню сумесных мэт і ўменню знаходзіць кампраміс.