Час еўрапейскай надзеі
Артыкул прэм’ер-міністра Польшчы Матэвуша Маравецкага ў часопісе “La Repubblica” ад 11.04.2020 г.
Еўропа сутыкнулася з экзістэнцыяльным выклікам пандэміі каранавіруса. Нябачны вораг прарваў нашы лініі абароны, жорстка выпрабоўваючы спачатку паўночную Італію, потым усю вашу прыгожую краіну, пазней Іспанію, а цяпер і ўвесь кантынент. Паведамленні з Італіі напаўняюць нас глыбокім смуткам з кожнай смерцю, але таксама даюць надзею, што лепшае заўтра магчыма.
За некалькі тыдняў Еўропа і Італія змяніліся назаўжды. Не так павінен быў выглядаць гэты год. 2020 год багаты на важныя юбілейныя даты для Польшчы, якія мы хацелі адсвяткаваць разам. Гэта 40-я гадавіна стварэння незалежнага “Салідарнасці” –– прафсаюза, які стаў буйным грамадскім рухам супраць таталітарных, камуністычных рэпрэсій і сацыяльнай атамізацыі. Салідарнасці, якая атрымала столькі дабра ад італьянскіх сяброў і ў ідэалах якой мільёны палякаў шукалі сілы супраць савецкай імперыі зла. Гэта таксама соты год нараджэння святога Яна Паўла ІІ, які паказаў свету, што азначае сіла хрысціянства ў час крызісу веры. Наш любімы папа, які стаў папам вельмі блізкім італьянскім сэрцам.
Польскі ўрок XX стагоддзя вучыць, што нават у самую чорную ноч, калі два злачынныя таталітарызмы хацелі знішчыць біялагічную субстанцыю польскага народа, мы не здаліся. Сёння Польшча з’яўляецца адной з самых хутка развіваючыхся дзяржаў Еўропы і важным саюзнікам Паўночнаатлантычнага дагавора. За цемрай ночы заўсёды ідзе ранішняе святло. Мы верым, што хутка Італія адродзіцца і зноў будзе натхняць Еўропу сваёй вялікай культурай і эканамічным поспехам.
Польска-італьянскае сяброўства пераплятаецца праз нашу гісторыю. Польшча была б іншай краінай, калі б не спадчына Італіі, якая такі глыбокі ўплыў аказала на фарміраванне нашай культуры і мастацтва. Наш нацыянальны гімн падкрэслівае выключную ролю Італіі як месца, адкуль палякі маглі адправіцца ў шлях да польскай незалежнасці.
У апошнія тыдні Польшча актыўна паказвала сваю прыхільнасць да Італіі. Польскія лекары адправіліся на дапамогу ў Брэшыю, мы перадавалі сродкі абароны, аказвалі ўзаемную падтрымку ў вяртанні грамадзян на радзіму. Час зла таксама з’яўляецца часам нараджэння дабра. Еўропа абавязаная дапамагчы Італіі. Еўропа нарадзілася менавіта тут, у Італіі. Якім быў бы наш кантынент без рымскага закона, без духоўнага кіраўніцтва Рыма, без генія Мікеланджэла? Толькі салідарна мы можам здаць гэты вялікі экзамен як супольнасць. Цяперашні крызіс нечакана вельмі глыбока закрануў эканамічную тканіну, якая датычыць прадпрымальнікаў, рабочых, грамадзян, дзяржаў і органаў мясцовага самакіравання. Нанесеныя спусташэнні падобныя на глыбокія раны, якія будзе цяжка загаіць.
Еўрасаюз валодае эфектыўнымі інструментамі для барацьбы з эканамічным крызісам. Нам патрэбны амбіцыйны бюджэт ЕС, амбіцыйная палітыка згуртаванасці і агульная аграрная палітыка, якія дапамогуць эканамічна аднавіць Саюз. Нам трэба знайсці новыя, справядлівыя крыніцы бюджэтнага фінансавання ЕС, заснаваныя на сектарах, якія больш за ўсё выйграюць ад агульнага рынку. Нам патрэбныя смелыя рашэнні для павелічэння інвестыцый і паляпшэння сітуацыі на рынку працы, якія будуць прымяняцца да ўсіх 27 дзяржаў-членаў. Паўмеры сёння не з’яўляюцца рашэннем. Еўропа павінна паказаць волю да пераменаў –– за кошт абмежавання шэрай зоны, барацьбы з падатковай шчылінай па ПДВ. Афшорная зона скарачае даходы краін-членаў ЕС прыкладна на 170 млрд еўра ў год. Давайце разам скажам БАСТА! Мы не можам дапусціць, каб за крызіс плацілі самыя слабыя, адначасова закрываючы вочы на беззаконне магутных гэтага свету.
