Program został wyprodukowany przez firmę UDSY, a w zebraniu materiałów filmowych szwedzkich producentów wspierał przez blisko dwa lata Instytut Polski w Sztokholmie, przekazując stosowne kontakty i materiały oraz także poprzez uczestnictwo kierownika placówki, Pawła Ruszkiewicza, w nagraniach na terenie Warszawy. Wsparcia w zbieraniu materiałów udzieliły Instytutowi: Instytut Pileckiego i IPN Oddział Lublin oraz organizacje romskie ze Szwecji i Polski.
Serial znajdziesz na stronie Szwedzkiej Telewizji publicznej – SVT PLAY
Dziękujemy Kancelarii Prezydenta RP za udostepnienie materiałów filmowych z 2006 roku. Szczególne podziękowania dla Ministra Wojciecha Kolarskiego, Jana Gębalskiego, Anny Łozińskiej (Instytut Pileckiego), Marie Fjellborg (UDSY), Stanisława Stankiewicza, Jana Chojnackiego i Malenki Siwak.
Alfreda Markowska urodziła się w cygańskim taborze, jej rodzice pochodzili z wędrownej grupy Polska Roma. W 1939 początek wojny zastał ją we Lwowie, tabor przemieścił się wówczas na tereny zajęte przez Niemców. W 1941 Niemcy wymordowali jej rodzinę, w tym rodziców i rodzeństwo.
Alfreda Markowska, której udało się przeżyć, osiedliła się w Rozwadowie, gdzie w 1942 wyszła za mąż. Wkrótce małżonkowie zostali osadzeni w getcie w Lublinie, następnie przewiezieni do Łodzi i Bełżca, skąd uciekli i powrócili do Rozwadowa.
Alfreda Markowska została wówczas zatrudniona na kolei, uzyskując zaświadczenie o pracy chroniące ją przed łapankami. W tym okresie aktywnie zajęła się ratowaniem dzieci romskich i żydowskich z miejsc pogromów i transportów do obozów. Znajdowała rodziny, które zgadzały się nimi zaopiekować, wiele z nich ukrywała sama. Wyrabiała dla nich fałszywe dokumenty.
Szacuje się, że dzięki niej uratowano około pięćdziesięcioro dzieci.
Więcej informacji na temat Alfredy Markowskiej