„Nigdy nie trać nadziei, z każdej sytuacji znajdzie się jakieś wyjście” – oto przesłanie 27 Polskiej Wiosny Filmowej, która w tym roku zrealizowana zostanie w formule on-line. Dzięki temu prezentowane przez nas filmy dostępne będą dla szerokiej publiczności na terenie całych Węgier, a setki monitorów i ekranów zamienią się w rodzinne sale kinowe. Choć nie będziemy mogli spotkać się osobiście, wierzymy, że połączą nas wspólne doznania i emocje towarzyszące obcowaniu z najnowszymi i najciekawszymi osiągnięciami polskiej kinematografii.

Na każdą projekcję Instytut Polski zapewnia 500 biletów bezpłatnych, po uprzedniej rezerwacji. Rezerwacja biletów rozpoczyna się 26 kwietnia pod adresem: https://film.artmozi.hu/27-lengyel-filmtavasz/

W tegorocznym repertuarze obok nowych filmów znajdą się obrazy, które już wcześniej gościły na festiwalach organizowanych przez Instytut Polski w Budapeszcie, lecz ze względu na swe uniwersalne przesłanie oraz wybitne walory artystyczne zasługują, by je pokazać ponownie – tym razem znacznie większemu kręgowi odbiorców. Po raz pierwszy na Węgrzech obejrzeć będzie można film Jana Holoubka pt. 25 lat niewinności oraz Jak najdalej stąd w reżyserii Piotra Domalewskiego. Najlepszy Łukasza Palkowskiego i Jak pies z kotem Janusza Kondratiuka to z kolei tytuły, które zyskały już sobie rzeszę węgierskich fanów i cieszą się niesłabnącą popularnością. Z okazji 120. rocznicy urodzin i 40. rocznicy śmierci kardynała Stefana Wyszyńskiego przypomnimy naszym widzom przejmujący film Teresy Kotlarczyk Prymas. Trzy lata z tysiąca.

Program:

6 maja, godz. 20:00 25 LAT NIEWINNOSCI Film dla widzów od lat 18!

7 maja, godz. 20:00 JAK PIES Z KOTEM

8 maja, godz. 20:00 NAJLEPSZY

9 maja, godz. 20:00 PRYMAS. TRZY LATA Z TYSIĄCA

10 maja, godz. 20:00 JAK NAJDALEJ STĄD

25 LAT NIEWINNOŚCI

2020, 116

reżyseria: Jan Holoubek scenariusz: Andrzej Gołda zdjęcia: Bartłomiej Kaczmarek produkcja: TVN

Obsada: Piotr Trojan, Agata Kulesza, Dariusz Chojnacki, Magdalena Różdżka

Oparty na faktach dramat sensacyjny przedstawiający życie młodego mężczyzny niesłusznie skazanego na 25 lat więzienia za gwałt i zabójstwo nastolatki. Tomasz Komenda miał 23 lata, kiedy jego normalne życie zostało brutalnie przerwane. Z dnia na dzień został zatrzymany, wtrącony do więzienia i oskarżony o morderstwo. Przez blisko dwie dekady uwięzienia był bity, zastraszany, upokarzany i zdany tylko na siebie. W końcu, po 18 latach odsiadki, na jego drodze pojawili się prokuratorzy i policjant, którzy postanowili odkryć prawdę stojącą za zagadkową sprawą zatrzymanego.

JAK NAJDALEJ STĄD

2020, 96

reżyseria: Piotr Domalewski scenariusz: Piotr Domalewski zdjęcia: Piotr Sobociński jr produkcja: Akson Studio

Obsada: Zofia Stafiej, Kinga Preis, Arkadiusz Jakubik, Dawid Tulej

Akcja filmu toczy się we współczesnej Polsce i Irlandii i jest spojrzeniem na trudności rodzin rozdzielonych emigracją, opowiedziana przez pryzmat życia polskich robotników za granicą. Ale przede wszystkim jest to opowieść o Oli (17), zbuntowanej nastolatce, która żywi urazę do ojca, bo jest obecny w jej życiu tylko poprzez regularne przelewy pieniężne. Teraz jednak obiecał jej kupić używany samochód na 18. urodziny, co byłoby spełnieniem marzeń dziewczyny. To przełomowy czas w życiu Oli: wejście w dorosłość, podczas którego dowie się, że pewne rzeczy są ważniejsze niż samochody i pieniądze.

PRYMAS. Trzy lata z tysiaca

2000, 100

Reżyseria: Teresa Kotlarczyk Scenariusz: Jan Purzycki zdjęcia: Piotr Wojtowicz produkcja: MT Art. Prod.

Obsada: Andrzej Seweryn, Maja Ostaszewska, Zbigniew Zamachowski, Krzysztof Wakuliński

Na początku lat 50. komunistyczne władze PRL prowadziły politykę represji wobec Kościoła katolickiego. Stefan Kardynał Wyszyński w publicznych wystąpieniach przeciwstawiał się bezprawnemu aresztowaniu biskupów i księży. I sekretarz Bierut postanawia go wyeliminować. Prymas zostaje aresztowany i osadzony w opuszczonym klasztorze razem księdzem Skorodeckim i siostrą Leonią, która jest na usługach Urzędu Bezpieczeństwa i ma donosić. Władze liczą, że szykany spowodują dobrowolne zrzeczenie się przez Kardynała wszelkich funkcji kościelnych. Jednak modlitwa i niezłomna wiara pozwalają mu nie ulec. Ten film to prawdziwy popis gry aktorskiej Andrzeja Seweryna, odtwórcy zarówno roli kardynała Wyszyńskiego, jak i jego sobowtóra Molendy. Udało mu się najtrudniejsze: z jednej strony odtworzył wizerunek charakteru i duchowości prymasa, z drugiej ukazał człowieka, który z małpią zręcznością naśladuje każdy jego gest i ton, ale nie dociera do prawdy duchowej i dlatego pozostaje tylko fałszywie brzmiącą marionetką.

NAJLEPSZY

2017, 110

Reżyseria: Łukasz Palkowski scenariusz: Agata Dominik, Maciej Karpiński zdjęcia: Piotr Sobociński jr produkcja: Iron Films obsada: Jakub Gierszał, Janusz Gajos, Kamila Kamińska, Arkadiusz Jakubik

Łukasz Palkowski ponownie sięga po życiorys niezwykłej osoby: człowieka, który udowodnił, że prawdziwi bohaterowie nie boją się upadać i potrafią podnieść się z największego dna. Głównym bohaterem filmu jest Jerzy Górski, który po wielu spektakularnych upadkach znalazł tyle niezwykłej siły, że ukończył bieg śmierci oraz ustanowił rekord świata w triathlonowych mistrzostwach świata, zdobywając tytuł mistrza na dystansie Double Ironman (7,6 km pływanie, 360 km jazda na rowerze, 84,4 km maraton).

JAK PIES Z KOTEM

2018, 100

Reżyseria: Janusz Kondratiuk Scenariusz: Janusz Kondratiuk, Dominik W. Rettinger Zdjęcia: Witold Płóciennik Produkcja: Akson Studio

Obsada: Olgierd Łukaszewicz, Robert Więckiewicz, Aleksandra Konieczna, Bożena Stachura

„Jak pies z kotem” to kino bardzo osobiste. Janusz Kondratiuk wpuszcza nas do swojego intymnego świata; do świata bardzo nieszablonowej rodziny artystów. Kameralna, słodko-gorzka historia została zainspirowana ostatnimi miesiącami, jakie reżyser spędził z bratem Andrzejem. Opiekował się nim wspólnie z żoną. Rzeczywistość miesza się w „Jak pies z kotem” z jej subiektywnym odczuciem. Bracia są jak awers i rewers jednej monety. Widzowie dostrzegą w tej relacji siebie. Wielu przeżyło takie sytuacje, innych jeszcze to czeka, kiedy trzeba zapomnieć o dumie, urazach, pretensjach. Co jest trudne, nawet jeśli powtarzamy sobie, że zachowanie bliskiej osoby to raczej konsekwencja choroby niż trudny charakter.