У сваёй Нобелеўскай лекцыі Вольга Такарчук сказала: “Літаратура, акурат, пабудаваная на чуласці да кожнай адрознай ад нас істоты. Гэта асноўны псіхалагічны механізм рамана. Дзякуючы гэтаму дзівоснаму інструменту, найбольш вытанчанаму спосабу чалавечай камунікацыі, наш досвед падарожнічае праз час і трапляе да тых, хто яшчэ не нарадзіўся і хто аднойчы звернецца да таго, што мы напісалі, што распавялі пра нас саміх і пра наш свет”.