Дэлегацыя, якія накіроўвалася 10 красавіка 2010 года на катынскія ўрачыстасці, прадстаўляла польскую эліту, яе разнастайныя палітычныя, сацыяльныя і духоўныя адценні. У склад дэлегацыі ўваходзілі намеснікі старшынь Сейма і Сената, група парламентарыяў, камандуючыя ўсіх відаў Узброеных Сіл Рэспублікі Польшча, супрацоўнікі Канцылярыі Прэзідэнта, кіраўнікі дзяржаўных устаноў, прадстаўнікі духавенства, міністэрстваў, ветэранскіх і грамадскіх арганізацый, суправаджаючыя асобы. Чалавекам, які звязваў сучасную Польшчу з элітай і традыцыяй ІІ Рэчы Паспалітай, быў прысутны на борце апошні прэзідэнт Польскай Рэспублікі ў выгнанні Рышард Качароўскі.
Удзельнікі рэйса ў Смаленск накіроўваліся на ўрачыстыя мерапрыествы ў Катыні, каб ушанаваць памяць ахвяр масавых забойстваў у Катынскім лесе, Медным, Харкаве, Быкаўні і Курапатах, здзейсненых НКУС вясной 1940 года па загадзе вышэйшай улады Савецкага Саюза. У катынскім расстрэле страцілі жыццё польскія ваеннапалонныя: афіцэры, вучоныя, духавенства, чыноўнікі і прадпрымальнікі – тагачасная эліта ІІ Рэчы Паспалітай.
Катынскі расстрэл і Смаленская трагедыя – гэта дзве падзеі, якія з’яўляюцца сімвалам трагічных старонак польскай гісторыі.
Катастрофа самалёта ТУ-154М не дазволіла прэзідэнту Леху Качыньскаму выступіць з прамовай, падрыхтаванай да 70-годдзя катынскага расстрэлу.
“Давайце зробім так, – пісаў тады прэзідэнт, – каб катынская рана магла нарэшце загаіцца”.
Пасланне, якое не было агучана 10 красавіка 2010 года, гучыць сёння, праз дзесяць гадоў, гэтак жа моцна.
Гэтыя падзеі ўсхвалявалі мільёны палякаў і міжнародную супольнасць. Удзельнікі таго рэйса заўсёды будуць жыць у нашай памяці.
Прэс-служба
Міністэрства замежных спраў Рэспублікі Польшча
