«Схола Вэнгайты» вырашылася на даследаванне і інсцэніроўку кандака, прызначанага для Серады Страснога тыдня, які распавядае пра раскаянне блудніцы, набыццё гэтай грэшніцай алею і міры, пра яе сустрэчу ў доме фарысея Сымона, намазвання алеям стоп Ісуса, адхіленне прэтэнзій фарысея Ісусам і адпушчэння грахоў. Каб наблізіць слухачам прыгажосць паэзіі святога Рамана Сладкапеўца, калектыў адважыўся на пераклад гэтага гімна на польскую мову. Гэту працу ўзяў на сябе Мацей Казінскі з Прошавай – музыкант, мовазнаўца, перакладчык, удзельнік групы «Схолa Вэнгайты».

не захавалася да нашых дзён. Вядома, што мелодыі класіфікаваліся адпаведна з сістэмай галасоў, якіх у візантыйскай мадальнай сістэме было восем. Мелодыя канкрэтнага песнапення магла стварацца адмыслова – і тады называлася «ідыёмелон», але паэт мог выкарыстаць мелодыю ўжо існуючага казання, падаючы ў тэксце свайго кандака спасылку на яе назву – «прасамеон». Вядома, што само слова «меладос» пазначала адначасова аўтара слоў і музыкі. Першыя нотныя рукапісы візантыйскага паходжання з’яўляюцца ў Х стагоддзі. Але ў пазнейшых рукапісных крыніцах захаваліся пазнакі адносна спосабу выканання кандакаў часу св. Рамана Сладкопевца.

– доктар багаслоўя, спявак, музыказнаўца, выпускнік грэчаскіх навучальных багаслоўскіх і музычных устаноў, аўтар грэчаска-візантыйскай музыкі, створанай для польскага тэксту Акафіста Багародзіцы (тэкст напісаў Юзаф Май) напісаў новую візантыйскую музыку да гэтага забытага старажытнага тэкста – кандака пра пакаянне грэшніцы.

 

Прэзентацыя абноўленагa кандака адбылася 14 кастрычніка 2016 года ў Пакроўскай царкве ў горадзе Бельск-Падляшскі (Польшча) пасля вячэрняга богаслужэння на свята Пакрова Багародзіцы.

Сімвалічна, што менавіта ў гэты дзень царква ўспамінае і св. Рамана Сладкапеўца.