Maria Rodziewiczówna „Lato leśnych ludzi”.

Wiosnę w tym roku spędzamy w domu. Dlatego też, w tęsknocie za niespokojnym pięknem natury, proponujemy Państwu książkę Marii Rodziewiczówny „Lato leśnych ludzi”.

Maria Rodziewiczówna urodziła się w 1864 roku w majątku Pieniuha na Grodzieńszczyźnie. W tym samym roku jej rodzice za udział w powstaniu styczniowym i pomoc udzielaną Romualdowi Trauguttowi zostali skazani na konfiskatę rodzinnego majątku i zesłanie na Syberię. Po powrocie z zesłania rodzina Rodziewiczów osiedliła się w Warszawie, a swoje zaciszne szczęście znalazła w poleskim dworze Hruszewo. Po śmierci ojca Maria przejęła zarządzanie majątkiem, a pamięć o niej do dzisiaj jest żywa wśród okolicznych mieszkańców.

Maria Rodziewiczówna była osobą radykalną jak na swoje czasy: nosiła obcięte na jeża włosy, męski garnitur, interesowała się polityką, prowadziła gospodarstwo                         i udzielała się społecznie. To wszystko przyczyniło się do rozwoju jej zainteresowań i swoistego „zanurzenia się” w tradycjach, legendach i obyczajowości Polesia. Jej powieść „Lato leśnych ludzi” została opublikowana w 1920 roku i jest wielkim hołdem złożonym Naturze w jej pradawnej i dzikiej żywiołowości.

„O starodawnym, bo jak bór odwiecznym, rodzie mowa tu będzie. Ma on przodków we wszystkich wiekach i tradycję we wszystkich szczepach ludzkości; boć nie ród to ciała, lecz duszy, nie ród mieszkańców, lecz lasu miłośników, przyrody czcicieli”.

Bohaterowie powieści – lekarz, naukowiec i mieszkaniec okolicznej wsi zamieszkują chatę położoną w samym środku leśnej głuszy. Nie przybyli tutaj, aby odpocząć, chcą zostać prawdziwymi „ludźmi lasu”: zintegrować się z naturą, dogłębnie poznać jej tajemnice. Wkrótce dołącza do nich chłopak z miasta, który jest zainspirowany doświadczeniem przyrodniczym „Rosomaka”, „Pantery” i „Żurawia”.

Bohaterowie żyją w sposób bardzo prosty i podporządkowany prawom natury: wszystkie sprzęty domowe wykonują samodzielnie, uprawiają ogródek, żywią się tym, co uda im się zdobyć. Obserwują zwierzęta leśne i oswajają niektóre z nich. Rytm życia leśnych ludzi wyznaczają słońce i pogoda.

Książka „Lato leśnych ludzi” przyczyniła się do popularyzacji niezwykłego ruchu wychowawczego w Polsce, czyli „puszczaństwa”, kwintesencji harcerstwa i skautingu. Celem „puszczaństwa” jest poznawanie przyrody i jej chronienie. 

Powieść pachnie lasem deszczowym, żywicą, miodem i ziołami – lecznicza lektura w czasach kwarantanny.

Proponujemy Państwu:

• Tekst powieści Marii Rodziewiczówny w języku polskim.

(dostępne formaty: pdf, epub, mobi, fb2, txt)

• Pierwsze wydanie książki, 1920 rok.

• Podróż Zmitra Bartosika do rodzinnego gniazda Marii Rodziewiczówny – tutaj.

• Fascynująca opowieść twórcy Muzeum Marii Rodziewiczówny na Mazurach Dariusza Morsztyna o postaci pisarki, o ludziach w jej otoczeniu i związanych z nią miejscowościach – link.

 „Biegnący Wilk” (jest to puszczańskie miano Pana Dariusza Morsztyna) opowiada też o tym, że prototypami bohaterów powieści była pisarka oraz jej najbliższe przyjaciółki Maria Jastrzębska i Helena Skirmunttówna. Marzeniem badacza było odnalezienie miejsca akcji jego ulubionej książki „Lato leśnych ludzi” i wydaje się, że znalazł tę chatę na Polesiu.