W rolach głównych Piotr Adamczyk, Adam Ferency i Halina Łabonarska

Rok produkcji: 2016

Producent: Narodowy Instytut Audiowizualny, Telewizja Polska S.A.

Czas trwania: 1:28’38”

Reżyseria: Wawrzyniec Kostrzewski

Adaptacja: Wawrzyniec Kostrzewski

Choreografia: Jarosław Staniek

Dźwięk: Marek Bystrosz

Muzyka: Piotr Łabonarski

Zdjęcia: Wojciech Suleżycki

Montaż: Jakub Motylewski

Scenografia: Agata Przybył, Aneta Suskiewicz

Kostiumy: Katarzyna Nesteruk

Aktorzy : Piotr Adamczyk, Jerzy Schejbal, Adam Ferency, Halina Łabonarska, Andrzej Mastalerz, Grzegorz Małecki, Olga Sarzyńska, Anna Grycewicz, Ewa Telega, Mariusz Drężek, Przemysław Bluszcz, Bartłomiej Nowosielski, Krzysztof Szczepaniak, Mateusz Weber, Waldemar Barwiński, Michal Żerucha, Kamil Przystał, Michał Meyer, Paweł Koślik, Robert Majewski, Monika Janik, Michalina Sosna, Zofia Domalik, Sonia Mietelica, Eliza Rycembel, Karolina Charkiewicz, Martyna Byczkowska, Agata Różycka, Dominika Kryszczyńska, Anna Lemieszek, Hanna Skarga, Vova Makovskyi, Marcin Stępniak, Maciej Dzbanicz, Piotr Sędkowski, Henryk Simon, Kamil Suszczyk, Marcin Bubółka

Przedstawiona w spektaklu historia opowiada o autentycznej podróży francuskiego podróżnika i dyplomaty do Rosji w 1839 roku. Astolphe de Custine (Piotr Adamczyk). Wszystkie swoje obserwacje, spotkania i przeżycia zapisuje w postaci listów.

Astolphe, z początku zachwycony osobą cara (Adam Ferency) i przepychem Pałacu Zimowego, daje się uwieść magii i pięknu rosyjskiego systemu władzy, jednak z każdym kolejnym spotkaniem, rozmową i doświadczeniem, stopniowo zostaje odarty ze złudzeń.

Spektakl  to studium jego strachu, jest sumą wszystkich lęków związanych z rosyjskim imperium. Strach przed Syberią, zaowocuje  nie tylko szczęśliwą ucieczką, ale i szeregiem niemal proroczych diagnoz politycznych, społecznych i ustrojowych, które są esencją i nadrzędną wartością tej wyjątkowej literatury, przez długie lata zakazanej w Rosji. Żaden inny tekst nie przepowiadał tak wyraźnie dwudziestowiecznej historii tego kraju, ani nie był tak aktualny i dziś. Z pewnej perspektywy jest to też spektakl o Polsce, choć opowiadany przez Francuza z kapiących złotem wnętrz Pałacu Zimowego.