Tego dnia, tu w Sankt Petersburgu szczególnie wspominamy Tamarę Pietkiewicz – aktorkę, teatrologa i pisarkę polskiego pochodzenia, więźniarkę sowieckich łagrów w Kirgizji i Republice Komi. Opowieść o tragicznym losie człowieka w systemie Gułagu zawarła w książce „Jak bucik bez pary” (1993 r., polskie wydanie 2009). Urodzona w Piotrogrodzie – Petersburgu, zmarła w rodzinnym mieście.

W niedzielę 13 lutego w bazylice pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sankt Petersburgu została odprawiona msza św., podczas której modlono się w intencji Polaków wysiedlanych w głąb Rosji i do Kazachstanu przez władze ZSRS. Uczestniczyli przedstawiciele konsulatu, na czele z Konsulem Generalnym RP Grzegorzem Ślubowskim, dyrektor Instytutu Polskiego Ewą Ziółkowską oraz licznie zgromadzeni miejscowi Polacy.

W roku 2020 z okazji 100. rocznicy urodzin Tamary Pietkiewicz Muzeum Politycznej Historii Rosji w Sankt Petersburgu przygotowało wystawę «А душу оставить себе…» К 100-летию Тамары Петкевич. Dzięki staraniom Kongresu Polaków, uczestnicy mszy mieli okazję zobaczyć tę wystawę.
Jak co roku, Kongres Polaków w Sankt Petersburgu zorganizował również spotkanie poświęcone wspólnemu czytaniu wspomnień Sybiraków i więźniów Gułagu. Dziękujemy organizatorom za obecność i podtrzymywanie pamięci o polskich ofiarach masowych deportacji na Wschód.